تغییر اقلیمی یا تغییر سیستم؟.. قسمت نهم.. 🖋 مترجم: مسلم یوسف زاده

تغییر اقلیمی یا تغییر سیستم؟

قسمت نهم

🖋 مترجم: مسلم یوسف زاده

4. جهانی سازی نیروی کار انسانی را با تکنولوژی های انرژی بر جایگزین می کند
جهانی سازی هم مقیاس و هم سرعت اقتصاد را بالا می برد؛ دو عاملی که تکنولوژیهای انرژی بر را ممتاز و در مقابل نیروی کار انسانی را کم ارزش جلوه می دهند. زنجیره های تامین هم اکنون به صورت معمول ده ها کشور را شامل می شوند و بازارها حتی بزرگتر از این هستند. رباتها به صورت فزاینده ای برای انجام کارهای کارخانه ای که زمانی توسط انسان انجام می شد، مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین بانکها و سایر موسسات مالی نیز که معاملات تجاری را با ده ها واحد پولی مختلف و صدها بورس و بازار کالا در سر تا سر دنیا انجام می دهند، به الگوریتم های کامپیوتری برای هدایت مقادیر عظیم پول وابسته اند.
@sahatzist


علت گردش ابرشرکت ها بر چنین مداری آن است که تمام آنها محصول ایده بازدهی مقیاس هستند. با این وجود، وقتی تمامی هزینه ها مورد توجه قرار گیرند، تکنولوژیهای انرژی بر پربازده تر نیستند. به علت اینکه هزینه های اکولوژیک انرژی – شامل انتشار گازهای گلخانه ای – در قیمت آن لحاظ نشده، به صورت مصنوعی استفاده هرچه بیشتر از آن هرچه ارزان تمام می شود. همزمان دولت ها طیف وسیعی از انواع سوبسیدهای پیدا و پنهان را برای تکنولوژی و انرژی فراهم می کنند. معافیتهای مالیاتی، اعتبارات مالیاتی، استهلاک سریع و سایر سوبسیدها به منظور سرمایه گذاری در بخش تکنولوژی برای شرکتها فراهم شده است؛ از سوی دیگر استخدام کارگر مستلزم پرداخت مالیات های سنگین لیست حقوقی است که نیروی کار انسانی را گرانتر می کند. بسیاری از سوبسیدهای اختصاص یافته به تکنولوژی های روز پنهان هستند. به طور مثال موسسات آموزشی، از مدارس گرفته تا رشته های دکترا، از پول حاصل از مالیات های عمومی به منظور تربیت جوانان برای مشاغل بخش تکنولوژی های روز استفاده می کنند. همزمان، رسانه ها پیوسته این ایده را تقویت می کنند که کار "خوب" کاریست که برای انجامش باید پشت کامپیوتر نشست، در حالی که کارهای یدی از هر نوع که باشد، حتی کارهای صنعتی، ابتدایی و عقب مانده هستند. در نیجه بسیاری از والدین کودکان خود را حتی پیش از آنکه بتوانند راه بروند به کار با کامپیوتر ترغیب می کنند.
@sahatzist

تصویری فراگیر ایجاد شده که انگار کامپیوتر ها یک تکنولوژی "پاک" هستند؛ بر خلاف مثلا آسیاب های فولادی و کارخانه هایی که تعطیل و به جنوب جهانی منتقل شده اند. ولی ده ها هزار مرکز داده که بخش اعظم تککنولوژی روز دنیا به آنها وابسته است نیازمند مقادیر بالای انرژی هستند: یک مرکز داده به تنهایی می تواند به اندازه یک شهر متوسط برق مصرف کند؛ و در مقیاس جهانی این مراکز به اندازه خروجی 30 نیروگاه هسته ای انرژی مصرف می کنند. بیشتر این انرژی به سادگی هدر می رود: یعنی به مصرف آماده نگه داشتن سرورها برای وضعیتی می رسد که در آن یک فعالیت ناگهانی باعث کاهش سرعت یا توقف کار سرور اصلی شود. به گفته یکی از مدیران ارشد اجرایی صنعتی "این یک راز کثیف صنعتی است. اگر ما یک کارخانه صنعتی بودیم، به سرع از گردونه خارج می شدیم". همچنین برای جلوگیری از قطع شبکه در هنگام قطع برق، بسیاری از شرکت های اینترنت-محور، مانند Google و Facebook، از مجموه ای از دیزل ژنراتور ها در مراکز دیتای خود استفاده می کنند که توجهات را در مورد نقض قانون هوای پاک به سوی آنها جلب کرده است.
@sahatzist

به علاوه، زباله های سمی الکترونیکی – بقایای روند مداوم "نوآوری" که تلفن های هوشمند یک سال پیش را از رده خارج می کند – سریع ترین نرخ رشد ایجاد زباله را در جهان داشته است و پیش بینی می شود طی چهارسال آینده یک سوم دیگر رشد کند. آمریکا به تنهایی سالانه 10 میلیون تن زباله الکترونیکی تولید می کند که اکثرآن به جوامع فقیر در جنوب جهانی ارسال می شود.
به صورت خلاصه، اقتصاد جهانی بزرگ و سریع شده به صورت سازمان یافته ای مشاغل مردم را با تکنولوژیهای سوبسید دار و آلوده کننده جایگزین می کند. این امر بازدهی بیشتری ایجاد نمی کند؛ بلکه پول مالیات دهندگان را به مصرف دادن سوبسید برای از میان بردن مشاغل، آلوده کردن محیط زیست و افزایش قابل ملاحظه انتشار گازهای گلخانه ای می رساند.

ادامه دارد...

#مسلم_یوسف_زاده