محیط زیست نیازمند نظریه پردازی است. نشرو بازنشر مطالب در این کانال به معنای تایید آن ها نیست. صفحه ما در اینستاگرام https://instagram.com/sahat_zist?utm_source=ig_profile_share&igshid=oiuzhhz712pw تماس و پیشنهادات: @sahatzistadmin @AnooshehZahra
آیا حیوانات احساس رنج میکنند؟. منیع: تارنمای صدانت. قسمت اول: از رنجی که میبرند
آیا حیوانات احساس رنج میکنند؟
منیع :تارنمای صدانت
قسمت اول: از رنجی که می برند
@sahatzist
در نوشتار موجزی که از نظر میگذرانیم، اندیشمند معروف دوره ما پیتر سینگر میکوشد تا اختصاراً توجه ما را به این نکته مهم جلب نماید که حیوانات –که در کنار ما انسانها، از اصلیترین ساکنین کره خاکی هستند- دارای توانایی درک بوده و رنجها را احساس میکنند. اعتقاد به اینکه حیوانات دارای این حد از ادراک هستند، میتواند تبعات نظری و عملی فراوانی به بار آورده و حتی موجب بروز جنبش هایی نیز شده است. نوشتار حاضر در اصل برگرفته از بخشی از کتاب رهاسازی حیوانات است، ویراست دوم، ۱۹۹۰، نیویورک: اُوِن بوکس صص۱۰-۱۲٫
@sahatzist
آیا حیوانات احساس رنج میکنند؟ در این رابطه چگونه میتوانیم علم کسب نماییم؟ اصلا ما از کجا میتوانیم بدانیم که یک موجود –خواه انسان خواه هر حیوان دیگر- رنج میکشد؟ ما میدانیم که خودمان گاهی مواقع در حال رنج کشیدن هستیم و این احساس را نیز بی واسطه درک میکنیم مثلا وقتی فردی سیگار روشنی را بر پشت دستمان فشار میدهد، احساس سوزش و درد میکنیم و این را نیز بی واسطه درک میکنیم ولی از چه طریقی میتوانیم دریابیم که یک موجود دیگر در حال رنج کشیدن است –خواه آن موجود، دوستمان باشد و خواه یک سگ ولگرد. رنج، واقعه و رویدادی است انفسی و درونی (وجدانی) و به همین خاطر نمیتوان از طریق حس ظاهر به آن پی بُرد. رفتارهایی مثل فریاد زدن و پیچ و تاب خوردن و کشیدنِ دست از زیرِ سیگار روشن، علایم رنج کشیدن هستند ولی خودِ رنج نیستند حتی مواردی که توسط یک عصبشناس از فعالیتهای عصبی و مشاهدات مغزی ارائه میشوند و ثبت میگردند، نیز دالّ بر خود رنج نیستند. رنج چیزی است که ما آن را احساس و ادراک میکنیم و تنها کاری که میتوانیم بکنیم، این است که فقط میتوانیم استدلال کنیم همانگونه که ما خودمان رنج را احساس میکنیم، افراد دیگر نیز به طُرُق گوناگون و توسط رویدادهای خاص، رنج را احساس میکنند و بواسطه این تحمیل رنج است که علائم و رفتارهایی را از خود بروز می دهند.
@sahatzist
اگر این فرض که “دیگر انسانها نیز مثل ما احساس رنج میکنند،” قابل توجیه باشد، آنگاه آیا قابل توجیه نخواهد بود که استدلال کنیم حیوانات دیگر نیز احساس رنج میکنند؟ تقریباً از همان شیوه که درمییابیم انسانهای دیگر در حال رنج کشیدن هستند (یعنی از طریق مشاهده علائم خارجی)، به همان طریق نیز میتوانیم دریابیم که دیگر موجودات و از جمله حیوانات در حال رنج کشیدناند و این موارد را در میان حیوانات، به طور ویژه میتوانیم در پستانداران و پرنده هایی که پیرامونمان زندگی می کنند، مشاهده نماییم.
@sahatzist
علائم رفتاری مثل پیچ و تاب خوردن، زوزه کشیدن، واغ واغ کردنهای مکرر، ناله کردن و اِبراز صداهای گوناگون، تلاشهایی هستند برای اِبراز درد و نیز برای دوری و اجتناب از رنجها. حیوانات نیز وقتی به مواردی برمیخورند که قبلاً از آنها رنجی دیده و احساس نموده اند، سعی میکنند با بروز دادنِ برخی رفتارها نشان دهند که از نزدیک شدن به آن موارد کراهت دارند. بعلاوه، ما میدانیم که این حیوانات دارای سیستم عصبی بسیار مشابه به ما هستند طوری که هنگامِ مواجهۀ با مواردی که موجب رنجور شدن ما انسانها میشوند، آنها نیز احساس رنج میکنند و رنجور میگردند. در حیوانات، مثل ما انسانها به هنگام مواجهه با موارد رنج زا، فشار خون بالا می رود، رعشه و لرزه بر اندام آنها هویدا می گردد، ضربان قلب تندتر شده و زمانی که عامل محرکِ رنج، تداوم یابد، فشار خونشان میافتد. هر چند سیستم عصبی قشر مخ انسانها، بسیار پیچیدهتر و پیشرفتهتر از دیگر حیوانات است ولی این بخش از مغز به کارکردهای تفکر و تدبر ربط می یابند نه به احساسات و ادراکات ظاهری و تحریک شدن ها. این تحریک ها و احساسات ظاهری و ادراکاتِ این چنینی، در مغز میانی (دیانسفال) قرار دارد که در دیگر حیوانات نیز –بویژه در پستانداران و پرندگان- کاملاً پیشرفته است.
@sahatzist
#پرونده_حیوانات
#پیتر_سینگر
ساحت زیست
http://s1.upzone.ir/67273/9215365.jpg