وقتی که تازگی‌ها داشتم درخصوص سیل انگلستان تحقیق می‌کردم، … در میان انبوهۀ بلاگرادنی‌ها و اتهام زنی‌ها در نوشته‌های مربوط به سیل ا

وقتی که تازگی‌ها داشتم درخصوص سیل انگلستان تحقیق می‌کردم،... در میان انبوهۀ بلاگرادنی ها و اتهام زنی ها در نوشته‌های مربوط به سیل انگلستان، به پُستی از مردی به‌نام لیام کاکس برخوردم. لیام کاکس از این که رسانه‌ها از فاجعه بهره می‌بردند تا احساسات ضدخارجی را تحریک کنند، دلخور بود و این‌طور نوشته بود:
@sahatzist
«من در هبدنبریج ِیورکشایر زندگی می‌کنم؛ یکی از جاهایی که سیل حسابی ویرانش کرده. اوضاعِ اینجا خرابه. همه چیز رسماً خیس شده. بااین‌حال..... من زنده‌ام. سالمم. خانواده‌ام سالمن. ما با ترس و وحشت زندگی نمی‌کنیم. گلوله‌ای از بالای سر ما رد نمی‌شه. بمبی رو سرمون نمی‌ریزن. من ناچار نیستم خونه‌مو ول کنم و ثروتمند‌ترین کشورهای جهان منو از حقوق اجتماعیم محروم نکردن و شهروندای این کشورها هم آوارِ انتقاد رو روی سر من خراب نکردن.
@sahatzist
تمام ناله و شکایت‌های شما فقط استفراغ بیگانه‌ستیزی‌ خودتونه... تمام ناله‌هاتون دربارۀ اینکه پولِ ما‌ فقط باید صرف نیاز «خودِ ما» بشه تا بتونیم وقت بیشتری رو جلوی آینه تلف کنیم، استفراغ بیگانه‌ستیزیه. از شما درخواست می‌کنم این سؤال خیلی مهم رو از خودتون بپرسید... آیا منْ انسانِ شریف و شایستۀ احترامی هستم؟ تنها انگلستان نیست که خانۀ انسان‌هاست؛ سرتاسر این سیاره خانه است.»
@sahatzist

توضیحی درباره عکس: بیگانه ستیزی که امروزه در دنیای غرب در شکل اسلام هراسی آن متجلی شده است از اشکال پنهان عوامفریبی سرمایه داران برای تغییر جهت افکار عمومی از معضلات سرمایه داری به مسائل حاشیه ای است.
http://s1.upzone.ir/59280/photo_2016-09-11_11-23-10.jpg