یکی از مهمترین عوارض آن چه دکتر محمد فاضلی ساخت «پیچ خطرناک و برهه حساس» نامیده و غالبا توسط ساختارسیاسی عرضه می‌گردد، قربانی شدن

یکی از مهمترین عوارض آن چه دکتر محمد فاضلی ساخت «پیچ خطرناک و برهه حساس» نامیده و غالبا توسط ساختارسیاسی عرضه می گردد ، قربانی شدن مسائلی است که درجه دوم پنداشته می شوند. و چه چیز را در ساختارسیاسی " این برهه حساس" ساز نیم قرن اخیر، درجه دوم تر از محیط زیست می توان یافت؟
گفتمان مسلط سیاسی با برساخت اموری که حساس و سرنوشت ساز تلقی می شود اما عموما در جهت منافع گروه های ذی نفع عمل می کند، سعی در به حاشیه راندن همه مفاهیمی دارد که در کوتاه مدت مسئله امنیتی درست نخواهند کرد. بدین ترتیب محیط زیست نیز با خاصیت " دیر آشکاری و کند اثرگذاری" خود یکی اولین قربانیان این نگاه امنیتی مستتر در گفتمان "برهه های حساس" است.به عبارتی تا مسئله ای مثل آب منجر به شورش های عیان شهری و روستایی نشود هیچ گاه در دستورکار قرار نخواهد گرفت. از قضا از آنجا که از بین مسائل مختلف محیط زیستی تنها مسئله آب و هوا است که می تواند چنین شورش هایی را سبب شود نمی توان در این نگاه و گفتمان امید به بهبودی مسائل دیگر زیست محیطی مثل جنگل زدایی های گسترده یا تصویب قوانین حمایت از حیوانات را انتظار داشت.
به نظر می رسد مشکلات محیط زیستی ما چنان در ساختارسیاسی ریشه دارند که هر گونه فعالیت محیط زیستی را می توان یک فعالیت سیاسی دانست و هرکنشگری سیاسی را نیز یک فعالیت محیط زیستی محسوب کرد!
ایمان معمار
@sahatzist

http://s1.upzone.ir/116208/photo_2017-02-24_12-55-26.jpg