سرو سخنگو

آدمی احتیاج به تسلای مدام دارد زیرا غربتی سنگین بر جانش حاکم است و آن ناشی می‌شود از فاصله‌ی میان خواست پهناور او و امکان محدودی ک

کامیابی تام در سرنوشت بشر نیست زیرا طبیعت سراپا بر وفق مراد او جریان ندارد

انسان بر سر سرنوشت خویش آنقدر متزلزل و نگران است که حتی علمی‌ترین افراد هم می‌توانند قدری خرافی بشوند، تا چه رسد به دیگران

🌷دکتر اسلامی‌ ندوشن🌷. ‌اول.

وقتی می‌بینم که صدها و هزاران سال باورهایی بر بشر حکومت کرده‌اند که بنیادی نداشته‌اند و او آنها را حقیقت پنداشته، به این نتیجه می‌

‌راه.

من شخصا آرزویم این است که ایرانی امروز، یک «ایرانی _ جهانی» بشود، یعنی در عین آن که عمیقا ایرانی و خود باقی بماند، راه کنجکاوی او

‌ها_و_ناگفته‌ها.

اعتراف می‌کنم که فرهنگ مغرب‌زمین و بینش به سبک غرب، چشم مرا به سوی این گنجینه‌ی بزرگ فرهنگی خود باز کرده است و امکان مقایسه داده ا

‌ها_و_ناگفته‌ها.

شیشه‌های رنگی قطعه قطعه در لای برش‌های مقوس چوب ترکیب شده بودند، قرمز و نارنجی و آبی و سبز …. ‌اول

کودکی من در میان پنجره‌های رنگی و نور و آفتابی که از پشت آنها می‌تابید، شناور گشت …. (ادامه👇👇👇)

صبح در آنجا‌ (صحرا‌) از سپیده‌دم آغاز می‌گشت، هرگز صبح خودش به تنهایی نمی‌آمد، همه‌ی جنبندگانی که بودند به پیشوازش می‌رفتند و وارد

‌‌اول.

از نامداران تاریخ که بگذریم هزاران کس بودند که حتی نامی از آنان برجای نمانده، مردانی که به مشقت و گمنامی در کنج عزلت خود یا به درب

در تاریخ فیروز‌مندانی بوده‌اند شکست خورده و برعکس، شکست خوردگانی فاتح،. 🌷دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن🌷

‌پیدا.

ایران مانند ققنوس آن مرغ افسانه‌ای، بارها در آتش‌ خود سوخته و باز از خاکستر خود زائیده شده، در روزگاری که گویی ایران در ابری از فر

ایران به چه نیاز دارد؟. پول؟ ارز؟

زنجیره‌ی اجتماع، از حلقه‌های متعدد تشکیل شده است، اگر یک حلقه‌اش پوسید، ‌از هم می‌گسلد‌ …🌷دکتر اسلامی ندوشن🌷

‌ها_را_بشنویم.

بشر علیرغم ابزارهایش هنوز به این مائده‌های طبیعی گرسنه است‌:

زیبایی سنگ، کمتر از زیبایی گل نیست …🌷دکتر اسلامی ندوشن🌷. ‌بشر_در_جهان‌سوم

من گمان می‌کنم که یکی از خطرهای بزرگی که روح و فکر نسل کنونی را تهدید می‌کند خطر عدم تشخیص «زیبایی» از «زشتی» است

دکتر محمد علی اسلامی ندوشن.. سرو سخنگوی ایران. و

سلطان نثر معاصر.

«زندگی تمام» آن است که هر‌کسی پیمانه‌ی خود را پر کند، چه دراز عمر باشد و چه کوتاه عمر، چه برجسته و چه گمنام

آدمی احتیاج به تسلای مدام دارد زیرا غربتی سنگین بر جانش حاکم است و آن ناشی می‌شود از فاصله‌ی میان خواست پهناور او و امکان محدودی ک

کامیابی تام در سرنوشت بشر نیست زیرا طبیعت سراپا بر وفق مراد او جریان ندارد

انسان بر سر سرنوشت خویش آنقدر متزلزل و نگران است که حتی علمی‌ترین افراد هم می‌توانند قدری خرافی بشوند، تا چه رسد به دیگران

وقتی می‌بینم که صدها و هزاران سال باورهایی بر بشر حکومت کرده‌اند که بنیادی نداشته‌اند و او آنها را حقیقت پنداشته، به این نتیجه می‌

من شخصا آرزویم این است که ایرانی امروز، یک «ایرانی _ جهانی» بشود، یعنی در عین آن که عمیقا ایرانی و خود باقی بماند، راه کنجکاوی او

اعتراف می‌کنم که فرهنگ مغرب‌زمین و بینش به سبک غرب، چشم مرا به سوی این گنجینه‌ی بزرگ فرهنگی خود باز کرده است و امکان مقایسه داده ا

شیشه‌های رنگی قطعه قطعه در لای برش‌های مقوس چوب ترکیب شده بودند، قرمز و نارنجی و آبی و سبز …. ‌اول

کودکی من در میان پنجره‌های رنگی و نور و آفتابی که از پشت آنها می‌تابید، شناور گشت …. (ادامه👇👇👇)

صبح در آنجا‌ (صحرا‌) از سپیده‌دم آغاز می‌گشت، هرگز صبح خودش به تنهایی نمی‌آمد، همه‌ی جنبندگانی که بودند به پیشوازش می‌رفتند و وارد

از نامداران تاریخ که بگذریم هزاران کس بودند که حتی نامی از آنان برجای نمانده، مردانی که به مشقت و گمنامی در کنج عزلت خود یا به درب

در تاریخ فیروز‌مندانی بوده‌اند شکست خورده و برعکس، شکست خوردگانی فاتح،. 🌷دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن🌷

ایران مانند ققنوس آن مرغ افسانه‌ای، بارها در آتش‌ خود سوخته و باز از خاکستر خود زائیده شده، در روزگاری که گویی ایران در ابری از فر

ایران به چه نیاز دارد؟. پول؟ ارز؟

زنجیره‌ی اجتماع، از حلقه‌های متعدد تشکیل شده است، اگر یک حلقه‌اش پوسید، ‌از هم می‌گسلد‌ …🌷دکتر اسلامی ندوشن🌷

بشر علیرغم ابزارهایش هنوز به این مائده‌های طبیعی گرسنه است‌:

زیبایی سنگ، کمتر از زیبایی گل نیست …🌷دکتر اسلامی ندوشن🌷. ‌بشر_در_جهان‌سوم

من گمان می‌کنم که یکی از خطرهای بزرگی که روح و فکر نسل کنونی را تهدید می‌کند خطر عدم تشخیص «زیبایی» از «زشتی» است

دکتر محمد علی اسلامی ندوشن.. سرو سخنگوی ایران. و

«زندگی تمام» آن است که هر‌کسی پیمانه‌ی خود را پر کند، چه دراز عمر باشد و چه کوتاه عمر، چه برجسته و چه گمنام

🌷مثنوی معنوی، دفتر دوم🌷. شرح از استاد کریم زمانی