چگونه خوراکی خوردند؟ چگونه و به چه ترتیبی از در خروجی رد شدند؟

چگونه خوراکی خوردند؟ چگونه و به چه ترتیبی از در خروجی رد شدند؟
چگونه علمای قم و مشهد در برابر ورود زنان به ورزشگاه سکوت کردند و خطری را متوجه اسلام و مسلمین ندیدند؟!

-ای کاش می گفت که برای ارتقای سطح مشارکت, امید, اعتماد و سایر عناصر سرمایه اجتماعی در ساختار حزبی به دیالکتیک حزب با سه قوه و حزب با نهادهای قدرت نیاز هست, نه پذیرش و سازگاری منفعلانه.

-ای کاش می گفت بر رئیس جمهور و سایر سران چنان اثرگذاری داشته ایم که خود را مکلف به گفتگو و هم کنشی با احزاب دانسته و تقویمی معین برای دیدار با هر یک وجود دارد.

-ای کاش می گفت وقتی در سنگ نوردی دستهایت را که رها کردی استحکام پاهایت نیز چندان به کار صعودت نمی آید مگر آنکه دوباره دستهایت را به کار ببندی. و بنابراین از میان چهار نقطه اتکا (دو دست و دو پا) برخی نقاط وزن بیشتری دارند. ای کاش می گفت که اینک دراز کردن دستها به سوی مردم نسبت به استحکام پاها در ساخت سیمانی و افلیج کننده قدرت اولویت دارد.

-ای کاش می گفت که راه برون رفت از بن بست یا کوچه باریک و تاریک کنونی پوست انداختن حزب صرفا از طریق بازنگری در اساس نامه و انتصاب رئوسای دفاتر استان تهران نیست بلکه عملا باید آستینها را بالا زد, باید متوجه سازوکارهای تقویت و اعمال شیوه های خلاقانه تر مشارکت سیاسی شد, در عین حال حقوق شهروندی را درس آموزی کرد و در گفتگوی با مردم از آنها آموخت تا دانست. نیاز به جوان گرایی و زن گرایی بیش از هر برهه ای برای تقویت جامعه مدنی (من جمله احزاب) حس می شود و پیش نیازی است برای نو به نو شدن احزابی که راهها و اهدافشان در مفهوم اصلاحات محقق و متجلی می شود.

-ای کاش می گفت که برای ایجاد و تقویت فضای گفتمانی میان گروههای ذینفع چه اقداماتی از سوی حزب صورت گرفته و چه اقداماتی در دست تحقق است؟

-ای کاش می گفت که انسان حزبی در برابر انفعال دولتی ناکارآ, فشار خارجی, فتنه داخلی, قدرت درسایه دچار انفعال و شرطی شرایط نمی شود.

-ای کاش از تجربیات کشورهای آزادی خواه دنیا یا نمونه هایی از کامیابی خودمان طی تاریخ معاصر برایمان می گفت: آن جاهایی که مردم توانسته اند به شیوه ای صلح آمیز و هوشمندانه سایه سیاه عفریت جنگ و فقر را از سر مملکتشان کنار زده و با توسل به شیوه های مدنی از میان n تعداد مطالبه حداقل به n-(n-1) مطالبه دست یافته باشند.

-ای کاش می گفت که راه دسترسی و تحقق دموکراسی مشخصا از کدام مسیر کنش سیاسی- حزبی می گذرد به گونه ای که هر روز بر شمار اعضای حزب مورد علاقه اش افزوده شود.