✅ورزش و فرآیند سیاست جهانی. 🖊رضا صادق پور

✅ورزش و فرآیند سیاست جهانی
🖊رضا صادق پور

🔸واژه "سیاست" در مطالعات جامعه شناختی، فرآیندی را تداعی می کند که از طریق آن قدرت به دست می آید و در زندگی اجتماعی به کار بسته می شود. بسیاری از افراد سیاست را با دروغ، نیرنگ، خیانت، و دغل بازی مترادف می دانند بطوریکه جمله "سیاست پدر و مادر ندارد" در بحث های روزمره افراد رایج شده است. اما درحقیقت سیاست هنر استفاده از امکانات، نحوه حکومت کردن برانسانها؛ مبارزه برای کسب قدرت، تدبیر یا ارشاد، و مدیریت پدیده های اجتماعی است. دولتها از ورزش ابزاری در جهت تحکیم وحدت ملی، حس میهن پرستی و حفظ ارزشها و هنجارهایی که جامعه بدان پایبند است استفاده می کنند.

🔸دولتها می کوشند اهداف عمومی جامعه و ارزشها و هنجارهای ملی را جایگزین اهداف و مصالح شخصی کنند و بر این ایده تأکید می ورزند. آنها همیشه تلاش می کنند که از طریق رسانه های جمعی موفقیت شخصی ورزشکاران را به عنوان موفقیت یک ملت وانمود کنند. ورزش جهانی فرصت های عملی را برای درک و شناخت فرهنگ های مختلف در اختیار می گذراند. این موارد چکیده ای از آرمان های سیاسی است که ملت ها و رهبران آنها تلاش کردند با بهره گیری از سیاست ورزش بین المللی و سازماندهی مناسب از طریق تشکیلات جهانی ورزش به آن دست یابند. تاریخ نشان داده که دولت ها و جوامع مختلف از دیپلماسی ورزش در مسابقات و رویدادهای ورزشی به ویژه در المپیک و جهانی به منظور تبلیغ تفکرات و عقاید سیاسی خود استفاده کرده اند.

🔸این تفکر که در شرایط کنونی ورزش و سیاست می توانند از هم جدا باشند غیر منطقی و ساده لوحانه است. ورزش نمی تواند بدون عناصر فرهنگی از جمله سیاست به حیات خود ادامه دهد. قدرت اساس و شالوده سیاست است و ورزش یکی از بهترین گزینه ها برای کسب قدرت و نفوذ در دیگران است. برخی از نظریه پردازان جامعه شناسی دنیا به این مهم معتقد هستند که با پیشرفت تکنولوژی در ورزش عقلانیت ابزاری ازجمله دوپینگ، شرط بندی، کسب درآمد به هر طریق ممکن، کسب عنوان با هر ترفندی بر عقلانیت فرهنگی و معرفت شناختی جوامع می چربد. هابرماس تاثیر نظام سلطه را بر ورزش مطرح میکند. گیدنز ساختار سلطه را در بکارگیری نهادهای ورزشی به منظور اهداف معینی تبیین می کند. بودریلار بر نظریه مصیبت در ورزش تأکید میکند و معتقد است که ورزش تماما تحت سیطره ی نظام سرمایه داری است و سازمان یافته است. فوکو به تبیین بدنهای رام در ورزش و جامعه پرداخته و معتقداست که جسم مطیع تابع نظام قدرت است. او بر این باور است که نظم و ورزش در یک زندان متولد شده اند. بوردیو در ورزش میدان های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را تحلیل می کند. این موارد گزیده ای از نظریه های جامعه شناسان ورزش در دنیاست که رابطه معنی داری بین ورزش و فرآیند سیاست جهانی را نشان می دهد. به دیگر سخن ورزش در سطح بین المللی ایده ال ها و بیانگر سنخ آرمانی یک جامعه در مواجهه با واقعیتهاست.

@sociology_of_sport