و نگاه منبعث از آن بومیان منطقه را نسبت به شرکت‌های تجاری و هم‌چنین غیربومیان بدبین میکند

و نگاه منبعث از آن بومیان منطقه را نسبت به شرکت‌های تجاری و هم‌چنین غیربومیان بدبین میکند. جهت حل این معضل، پیشنهاد می‌شود برنامه‌های مختلفی جهت معرفی و ارج‌گذاری به فرهنگ محلی منطقه عسلویه تدارک دیده شود. هدف از اجرای این برنامه‌ها انتقال پیام احترام و ستایش از فرهنگ بومیان منطقه خواهد بود. درواقع، به‌تمامی شیوه‌های ممکن می‌بایست هویت ملی را در این مناطق تقویت نمود. گفت‌وگوی مستمر با بزرگان طوایف منطقه‌ای یکی از این راه‌ها می‌تواند باشد.

مواردی که در بالا آورده شد، مطمئناً تنها تعدادی از راهکارهای ممکن جهت بهبود وضعیت اجتماعی فعلی می‌باشد. تا آنجا که نگارنده اطلاع دارد، اغلب تحقیقات انجام‌شده درزمینه اثرات اجتماعی پروژه‌های نفتی، از مرحله توصیف پیشتر نرفته‌اند. در این راستا، پیشنهاد می‌شود با انجام مطالعه‌ای، نخست، وضعیت‌های اجتماعی که شرکت‌های مختلف در سطح جهان با آن روبرو بودهاند، مرور شده، سپس به بررسی و دسته‌بندی استراتژی‌های اتخاذشده توسط این شرکت‌ها پرداخته و نهایتاً ارزیابی جامعی از میزان کارآمدی هر یک از راهکارهای مذکور صورت پذیرد. هم‌چنین، با توجه به اینکه عملیاتی کردن هر تصمیم، نیازمند توجه به بستر اجتماعی منطقه میباشد، نیاز است تا استراتژی منتخب بر اساس مشخصات آن ناحیه، عملیاتی گردد.

سعید کشاورزی٬ دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی سیاسی٬ دانشگاه شیراز.