شبکه جامعه‌شناسی علامه 📍 بررسی تحلیلی جامعهشناختی و سیاستگذاری اجتماعی پشتیبانی و ارتباط با ما⬇️ ☑️ @Atu_Sociologier اینستاگرام: 📸 Instagram.com/atu_sociology
✅ نیاز به گفتمان و سیاستی تازه برای «بازیابی دانشگاه» در دولت دوازدهم. 🖋سید محمد امین راد
✅ نیاز به گفتمان و سیاستی تازه برای «بازیابی دانشگاه» در دولت دوازدهم
🖋سید محمد امین #قانعی‌راد
📍 در آستانۀ انتخاب و معرفی وزرای دولت دوازدهم،دانشگاهیان نیز به سرنوشت وزرات علوم ،تحقیقات و فناوری در دولت تازه می اندیشند.آنان فراتر از روزمرگی های سیاست، به بازیابی هستی دانشگاه به عنوان یک نهاد اجتماعی مورد اعتماد مردم علاقه دارند. دانشگاه در سالیان قبل در بین عامه مردم از اعتبار بالایی برخوردار بود ولی نظرسنجی های اخیر بیانگر کاهش اعتماد عمومی به دانشگاه و تنزل جایگاه اساتید در نگرش های عمومی می باشند. به نظر می رسد که این دیدگاه ها تحت تاثیر «شکست دانشگاه» در نیل به مواعید پیدا و پنهان خود می باشند. برای توضیح بیشتر این موضوع باید شرایط پیدایش درک عمومی از دانشگاه در سال های پس از انقلاب وچالش های حاصل از آن را بررسی کرد.
گسترش آموزش عالي در دوران پس از انقلاب و شکل گیری «آموزش عالی توده ای» تحت تاثیر گرایش های عمومی برای عدالت طلبی صورت گرفت که ريشه آن در فرایندهای برابر شدن شرايط زندگي مردم بود.این گرایش عمومی با مفهوم جستجوی علم به مثابۀ یک هدف در خود و ارزشمند فاصله داشت. تلقی از دانشگاه ایرانی به عنوان کانونی برای ارائۀ خدمت به توده های مردم و همچنین فراهم ساختن پایه های دانشی برای حفاظت از اقتضائات سیاسی آن را به یک نهاد ادارای و خدماتی با لبه های ایدئولوژیک تبدیل کرد. بدین ترتیب در این سال ها، آموزش عالی به مثابه دارايي شخصي و نه خیر عمومی تلقی گردید و هدف بسیاری از دانش آموختگان نیز دریافت مدارک دانشگاهی به منظور ارتقاء شغلی و بهبود اوضاع مالی خود بود. در برخی از موارد افراد در رشته ای تحصیل می کردند بدون اینکه شخصاً به آن علاقمند باشند و یا حتی به صورت روشن به درد سازمان کار آنها بیاید.در طی سالیان تحت تاثير تقاضای اجتماعی برای آموزش عالی به عنوان راهبردی برای تحرک اجتماعی،سایر کارکردهای دانشگاه مورد غفلت قرار گرفت؛از جمله این نکته که آموزش عالي بايد از نظر محتوايي در وهلۀ اول با افق های معرفت شناختی دانش و در وهلۀ دوم با نيازهاي واقعي جامعه در پيوند باشد و باید بتواند در عرصۀ دانش ودر قلمروی توسعۀ انسانی و پایدار ارزش افزوده ایجاد کند. با این بی توجهي، آموزش عالي به سازمانی درون‌گرا و وابسته به معیارهای کنش دیوانی تبدیل شد.
ادامه در فایل پیوست🔻🔻
#دانشگاه
🌐جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology