‌🔵پس چرا کارتن خواب‌ها شلوار جین پوشیده‌اند؟.. ✍🏻فردین علیخواه

‌🔵پس چرا کارتن خواب ها شلوار جین پوشیده اند ؟

✍🏻فردین علیخواه

📍وقتی در سایت گوگل کلمات « شلوار جین » را وارد می کنیم یکی از تیترهایی که پیشنهاد می دهد این سوال است که "چطوری می تونم شلوار لی ام رو زخمی زخمی(پاره) کنم؟" جالب آن است که وقتی این کلمات را به انگلیسی هم وارد می کنیم می بینیم که یکی از سوالات جوانان غیرفارسی زبان در دنیا هم گویا همین سوال است! در این مطلب می خواهم کمی دربارۀ شلوار جین بگویم.

« لی » و « لیوایز » قدیمی ترین مارک شلوار جین هستند. آنچه در ایران شلوار لی نامیده می شود محصول یک شرکت امریکایی است که توسط « هنری دیوید لی » در سال 1889 تأسیس شد. لیوایز هم در سال 1853 در امریکا تأسیس شد. شهری در ایتالیا به نام جنوا لباس هایی با رنگ آبیِ خاصی تولید می کرد که فرانسوی ها به آن جینز می گفتند. واژۀ جین و جینِ آبی از همین واژه فرانسوی اخذ شده است. در شهر نیمِ فرانسه هم تولیدکنندگان تصمیم گرفتند که شلوار جین خودشان را تولید کنند. آن محصولی که تولید شد دِنیم(به معنای از شهر نیم) نام گرفت. به دلیل ضخیم بودن، شلوار جین لباس اصلی کارگران معادن امریکا بود. با گسترش فیلم های وسترن و کابوئی در جهان در دهه 1930، شلوار جین هم شهرتی جهانی یافت. تاکنون مدلهای مختلفی از این شلوار به بازار عرضه شده است که نوع گلدوزی شده، وصله پینه دار و پاره یا زخمی از آن جمله اند.

شلوار جینِ پاره ripped jeans در دهۀ 1980 و با ظهور یک سبک موسیقی به نام «هارد راک» و یکی از زیرشاخه های آن یعنی «هوی متال» گسترش یافت. معمولا وقتی شلوارمان جایی گیر می کند سائیده یا ممکن است پاره شود. ولی شلوار جینِ پاره را اغلب فرد با دستان خودش پاره می کند. قبل از دهه 1970، پوشیدن شلوار جینِ پاره و مندرس نشانۀ نداریِ فرد بود. برخی از جامعه شناسان غربی؛ استقبال جوانان از شلوار جینِ پاره را نشانۀ اعتراض نسل جدید به وضع موجود دانستند. در واقع جوانان با این کارشان مرز بین نو بودن و کهنه بودن را برمی دارند. فرد یک یا دو سال شلوار جین را می پوشد و بعد خودش آنرا پاره می کند و شلوار پاره را نیز برای مدتی می پوشد. این اقدام؛ هم مقابله با بنگاههای اقتصادی حاکم است و هم مقابله با هنجارهای جامعه ای که مدام بر ارجح بودن کالای نو بر کالای کهنه تأکید می ورزد. البته عده بسیاری از جامعه شناسان به این تفسیر از شلوارهای جینِ پاره انتقاد کردند. آنها معقتد بودند که "بسیاری از جوانان صرفا به دلیل مد روز بودن و یا جذاب بودن؛ شلوارهای پاره را می پوشند و به آن چیزی که گفته شد یعنی اعتراض اصلا فکر نمی کنند."

شلوار جین گاهی اوقات در قرن بیستم خبرساز شد. در سال 1992 در شهر رمِ ایتالیا دختری 18 ساله مشغول تعلیم رانندگی بود. مربّی رانندگی به دختر جوان تعرض می کند و او را تهدید می کند که اگر موضوع را به والدین اش خبر دهد او را خواهد کشت. ولی دختر چنین نکرد. شکایتی علیه مربی45 ساله به دادگاه ارائه می شود.

دادگاه در کمال ناباوری؛ مرد را بی گناه تشخیص می دهد، چرا که معتقد بود بین این دو؛ سکسِ توافقی صورت گرفته است. دلیل دادگاه آن بود که این دختر جوان در آن زمان شلوار جینِ تنگ پوشیده بود و قطعَن محال بوده که این شلوار بدون کمک خودِ او از تنش بیرون بیاید! با انتشار این خبر زنان شهر رم شلوار جین پوشیدند و در مقابل پارلمان تجمع کرده و پلاکاردهایی با این مضمون در دست گرفتند: شلوار جین، بهانه ای برای تجاوز به عنف!!! به تدریج این روز در سایر کشورهای جهان هم پاس داشته شد به طوری که امروزه در بیست ایالت امریکا بسیاری در « روز شلوار جین » در ماه آوریل شلوار جین می پوشند و علیه تجاوز به زنان در جهان اعتراض می کنند.

#جامعه

🌐شبکه جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology