✅ پوپولیست‌های کوچک - ۳. ✍🏻 محمدرضا.. پوپولیسم تحت چه شرایطی ممکن می‌شود؟

✅ پوپولیست‌های کوچک - ۳
✍🏻 محمدرضا #کلاهی

پوپولیسم تحت چه شرایطی ممکن می‌شود؟
پوپولیسم سطوح متفاوتی دارد. نازل‌ترین و ساده‌ترین سطح آن در جامعه‌ی توده‌ای امکان‌پذیر است. جامعه‌ی توده‌ای در برابر جامعه‌ی سازمان یافته قرار دارد. یکی از ویژگی‌های جامعه‌ی سازمان یافته وجود گروه‌بندی‌ها و دسته‌بندی‌های اجتماعی از قبیل احزاب سیاسی، صنف‌های شغلی و NGOها است. در درون چنین گروه‌بندی‌هایی، افراد به طور نظام‌مند با نخبگان و با یکدیگر در ارتباط قرار می‌گیرند. هر ادعایی در چهارچوب این گروه‌بندی‌ها مورد بحث و نقد قرار می‌گیرد. ادعاها به راحتی پذیرفته نمی‌شوند. در یک ساختار گروه‌بندی شده، ادعاهای هیجانیِ پوپولیست‌ها به راحتی کارگر نخواهد افتاد.
ویژگی دیگر جامعه‌ی سازمان یافته، استقلال حوزه‌های مختلف اجتماعی از یک دیگر و از هر مرکز قدرتی است. حوزه‌ی قضایی، حوزه‌ی قانون‌گذاری، حوزه‌ی اجرایی، حوزه‌ی هنرها، حوزه‌ی علم و آموزش، حوزه‌ی رسانه و مطبوعات و هر حوزه‌ی دیگری استقلال درونی دارد و بر اساس منطق درونی خود عمل می‌کند. هنر، به هنرمندان واگذار می‌شود؛ علم به عالمان؛ دانشگاه به دانشگاهیان؛ مطبوعات به روزنامه‌نگاران؛ تجارت به بازرگانان؛ صنعت به صنعت‌گران و هر چیزی به اهل‌اش. انجمن‌های صنفی که هیأت مدیره‌های آن ها توسط خودِ اهالیِ آن صنف انتخاب می‌شوند، برای آن صنف تصمیم می‌گیرند. در چنین وضعی، هیچ کس نمی‌تواند در هیچ حوزه‌ای ادعای بی‌ربط طرح کند چرا که فقط اهالی همان حوزه در آن حق و توان تصمیم‌گیری و اجرا دارند. در چنین جامعه‌ای، با تغییر یک رئیس جمهور، همه چیز از صدر تا ذیل عوض نمی‌شود. چرا که در هر حوزه‌ای نه رأس قدرت سیاسی ، که متخصصان همان حوزه تصمیم‌گیر هستند. فقدان این استقلالِ حوزه‌ها، فضا را برای پوپولست باز می‌کند تا درباره‌ی هر چیزی اظهار نظر کند.

با پوپولیست چه باید کرد؟
پوپولیسم، به معنایی که در این یادداشت مورد نظر بوده است، یک گروه یا حزب سیاسی نیست. حتا یک رویکرد و عقیده هم نیست. صفتی است که در ادعاهای مختلف به میزان‌های مختلف وجود دارد. یا روشی است افراد مختلف به میزان‌های مختلف ممکن است از آن استفاده کنند، برخی کم‌تر و برخی بیش‌تر. اما مقداری از آن در راه و روش هر کسی که تلاش می‌کند دیگران را اقناع یا نظر آن‌ها را جلب کند وجود دارد.
استدلال و توضیح منطقی علیه عوام‌فریبی کارایی ندارد. در سروصدایی که پوپولیست به پا می‌کند، صدای ملایم منطق به گوش نمی‌رسد. در هیجانی که او راه انداخته، آرامشی برای تمرکز بر استدلال‌ها باقی نمانده. دربرابر عوام‌فریبی نمی‌توان استدلال کرد. عوام‌فریبی را فقط باید افشا کرد.
روش عوام فریبی را باید افشا کرد نه محتوای سخنان عوام فریبانه را. نشان دادن جزئیاتِ تناقض در انبوه حرف‌های پراکنده‌ای که عوام‌فریب تند و تند به اطراف می‌پراکَنَد، تمرکزی می‌خواهد که جای‌اش در کلاس درس است نه در تریبون و تلویزیون و پوستر تبلیغاتی. به همین دلیل به محتوای گفته‌های عوام‌فریب نمی‌توان پرداخت. باید به خود او اشاره کرد. مستقیماً باید خودش را هدف گرفت. باید شیوه و منش‌اش را افشا کرد.

# پوپولیسم
#انتخابات
#ریاست_جمهوری

🌐جامعه‌شناسی علامه
https://t.me/joinchat/AAAAAD-FIxbY7Ab5PtgsmQ