🔸افراط و تفریط در واکنش‌ها. 🖋 علیرضا احمدپور خرمی

🔸افراط و تفریط در واکنش‌ها
🖋 علیرضا احمدپور خرّمی

رفتارهای ما ایرانی‌ها، دارای ویژگی‌های خاص به خود است که ریشه در تمدن و فرهنگ چند هزار ساله‌ دارد.
مثلا ایرانی‌ها مهمان‌نوازند، طناز و شوخند، شاعرمسلکند و ...

اما در چند دهه‌ی اخیر می‌توان تغییراتی در رفتار آنها مشاهده کرد که می‌تواند تابع شرایط اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگیِ این روزگار باشد.

آنچه در فرهنگ رانندگی ما جاریست نمونه‌ای بارز از این تغییر رفتار است. ناآرامی، پرخاشگری، کم‌گذشتی، بی‌حوصلگی، طلبکاری، واکنش شدیدتر از کنش داشتن، فحاشی و ....

دقیقا جایی که باید آرام، با حوصله و باگذشت باشیم؛ برعکس عمل می‌کنیم.

اما در وقایع اجتماعی، آنجایی که باید فعال، باانگیزه و حساس باشیم؛ بی‌خیال، تنبل، بلاتکلیف و بی‌انگیزه هستیم.

خبر ۱۳ هزار میلیارد تومان اختلاس در موسسه‌ی ثامن‌الحجج، ٨ هزار میلیارد تومان اختلاس در صندوق ذخیره‌ی فرهنگیان، میلیاردها دلار پول نفت به تاراج رفته و هدر داده شده، دکل‌های گم‌شده، خودکشی فلانی در زندان، بازداشت آن یکی، واردات خودرو خارجی برخلاف قانون، حقوق‌های نجومی، تجاوز و کودک‌آزاری، سوختن و تلفات در تصادف‌ها، خروج سی میلیارد دلار ارز از کشور توسط آقازاده‌ها، آب و هوای آلوده‌ی خوزستان، فقر سیستان، کولبران کردستان و ... رگ غیرت ما ایرانی‌ها را نمی‌جنباند. گویا مسخ شده‌ایم. انگار از فرهنگِ ظلم‌ستیزِ ایرانی، فرسنگ‌ها فاصله گرفته‌ایم.

گاه آن رسیده که به خود آییم، از شر این بیماری اجتماعیِ افراط و تفریط، خلاص شویم و متناسب با وقایع اطراف‌مان عکس‌العمل نشان دهیم. نه از این طرف بام بیفتیم و نه از آن طرف.
اندیشمندان ما در دو حوزه باید فعالیت کنند؛
۱. دلایل و ریشه‌های این افراط و تفریط در واکنش‌های جامعه‌ی ایرانی نسبت به وقایع پیرامونی چیست؟
۲. راهکار اصلاح این رفتارهای اجتماعی نامتناسب کدام است؟


🌐 شبکه جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology