امروز، در عرصه مباحثات اقتصادی کشور، یک دعوت به مناظره رخ داد:

امروز، در عرصه مباحثات اقتصادی کشور، یک دعوت به مناظره رخ داد:
https://t.me/HosseinRaghfar/553

با کسی که نظریاتش رو، در کنار استنادات و استدلال‌هاش، در قالب مقالات (یا کُتُب) مختلف، مکتوب کرده، می‌شه مناظره کرد.
مکتوب بودن ادعا، استناد، و استدلال، در کنار هم، به طرف دیگه مناظره پایه‌ای برای بحث علمی و غیراحساسی می‌ده؛ بحثی که برای پیشرفت جامعه فایده‌ای داره.
در واقع بهتره حتی دعوت به مناظره همراه باشه با ارجاع به متون مکتوبی از طرفین، که موضوع مناظره هستند.

منتها با کسی که ادعاش رو مکتوب نکرده نمی‌شه مناظره کرد. مثلا فرض کنید شخصی صرفا در چند سخنرانی به این مضمون مدعی بشه که «توطئه‌ای در کاره! یک عده دارند دلار رو می‌کنند ۴۰ هزار تومن تا کودتا کنند». اگر وی در یک مقاله استناداتش، استدلالی که به نتایجش منجر شده، و نحوه محاسبه رقم ۴۰ هزار تومن رو مکتوب نکنه، باهاش نمی‌شه مناظره کرده.

مناظره با کسی که یک استدلال منطقی مکتوب شده و مدون نداره، در بهترین حالت بی‌فایده است. اما در بدترین حالت، این مناظره عرصه خطابه‌های احساسی می‌شه و متاثر از هیجانات هواداران، به حاشیه کشیده می‌شه.

مناظره‌ای خوبه که به پیشرفت فهم‌مون از اقتصاد منجر بشه تا نفعی برای مردم داشته باشه.