✍🏻 فارن پالیسی: با ائتلاف و پیروزی قدرت طلب با پان ترکیست‌ها، برای تهاجمی‌تر آماده باشید (بخش ۲)

✍🏻 فارن پالیسی: با ائتلاف و پیروزی #اردوغان قدرت طلب با پان ترکیست ها، برای #ترکیه تهاجمی‌تر آماده باشید (بخش 2)

سینان اولگن

همچنین مساله تحریم‌های پیشنهادی #آمریکا علیه ترکیه مرتبط با خرید اس‌۴۰۰ از روسیه بغرنج‌تر می‌شود. احتمال جریمه سنگین علیه نهاد دولتی هالک‌بانک نیز به دلیل نقض‌ تحریم‌های #ایران در گذشته و امتناع ترکیه به تبعیت از تجدید تحریم‌های ثانویه علیه #ایران از دیگر حوزه‌هایی هستند که تنش‌ها در آن تشدید می‌شوند.

روابط #ترکیه با اروپا هم پیچیده‌تر خواهد شد. حزب جنبش ملی‌گرای ترکیه عمیقا به تلاش ترکیه برای عضویت در اتحادیه #اروپا تردید دارد. رهبری این حزب در دوران کمپین انتخاباتی حتی خواستار پایان این آروزها شد. حتی اگر دولت #اردوغان ضرورتا خواستار پایان مذاکرات عضویت در اتحادیه اروپا باشد، با این وجود با کمبود عزم و حمایت از هرگونه برنامه‌ اصلاحات دموکراتیک در مقیاس بزرگ توسط شرکای انتخابی خود در پارلمان، مواجه خواهد شد. پیشرفت درون اتحادیه اروپا اکنون به اصلاحات دموکراتیک و برقراری کامل قانون منوط است. تازه‌ترین بیانیه اتحادیه اروپا درباره ترکیه که ۲۶ ژوئن صادر شد، این شروط را فراتر از چارچوب مذاکرات دسترسی و به شروع دور جدید مذاکرات تجاری کشاند. آزادی ویزا برای شهروندان ترکیه‌ای که به کشورهای عضو اتحادیه اروپا سفر می‌کنند همچنان به تعویق خواهد افتاد چرا که ترکیه به احتمال قوی با تغییرات در قانون ضد تروریسم خود که آزادی بیان را در این کشور سرکوب می‌کند، مخالفت خواهد کرد و همچنین چشم‌اندازها برای یک سازش در درگیری قبرس، به لطف رهبری جنبش ملی‌گرا که هرگونه توافق را خیانت می‌داند، از بین خواهد رفت. طبق این شرایط روابط ترکیه – اتحادیه اروپا احتمالا به صورت کاملا معامله‌ای می‌شود و تنها تعدادی حوزه در منافع مشترک از جمله یک توافق مهاجرتی را پوشش می‌دهد. محدودسازی روابط با اتحادیه اروپا منجر می‌شود تا ترک‌ها این روابط را زیر سوال ببرند و آرزوی ترکیه برای پیوستن به اتحادیه اروپا نهایتا از بین می‌رود و در صورت فقدان چارچوب جایگزین برای ساخت یک آینده مشترک، ‌جدایی سیاسی ترکیه از اتحادیه اروپا تکمیل خواهد شد. هزینه بیگانگی کامل از غرب، برای اقتصاد ترکیه که شدیدا به تامین خارجی حدودا ۲۵۰ میلیارد دلاری در سال وابسته است، هنگفت خواهد بود. رشد ترکیه هم دقیقا به دسترسی به بازارهای غربی و جریان سرمایه‌گذاری خارجی مستقیم و فناوری مرتبط است. بنابراین، به طرق مختلف، میراث نسل‌های گذشته از رهبران ترکیه که آگاهانه به پیشرفت همبستگی اقتصادی ترکیه با غرب تصمیم گرفتند، در خطر قرار خواهد گرفت. جدایی ترکیه از غرب نتیجه از پیش تعیین شده نیست. این نتیجه احتمالی رشد نفوذ جنبش ملی‌گرا در سیاست خارجی ترکیه است. اما نهایتا روابط آتی ترکیه با ایالات متحده آمریکا و اروپا به این بستگی دارد که آیا رهبری آن ترجیح می‌دهد از نفوذش برای دستیابی به اهداف داخلی یا سیاست خارجی استفاده کند یا خیر. این همچنین بستگی دارد که چگونه اردوغان انتخاب می‌کند تا تمایلات سیاسی جنبش ملی‌گرا را اقناع کند. و نهایتا جنبش‌ ملی‌گرای مصالحه‌ناپذیر می‌تواند دولت اردوغان را وادار کند تا از شرش خلاص شود و به دنبال ائتلاف جدیدی در پارلمان باشد؟ این تعادل ناپایدار، ناشی از مبارزه داخلی بر سر قدرت بین اردوغان و رهبری جنبش‌ ملی‌گرا، جهت سیاست خارجی ترکیه را تعیین می‌کند.

🔗 https://foreignpolicy.com/2018/07/02/turkeys-foreign-policy-is-about-to-take-a-turn-to-the-right/