نخستین کانال تخصصی روابط بینالملل - معرفی کتاب و مقاله - اطلاعرسانی برنامههای تخصصی و همایشها - تحلیل و تفسیر آخرین تحولات منطقهای و جهانی - ارائهی تحلیلهای مرتبط با تحولات روز مطالب مندرج، تنها «بازتاب» اخبار است نه نظر گردانندگان کانال.
(.. ✍🏻 کنترل حساب شده؟.. دکتر کیهان، استاد روابط بین الملل
(https://attach.fahares.com/rDPDQQ9KBdmY6Uy0ulpBvg==)
✍🏻 کنترل حساب شده #تنگه_هرمز ؟
دکتر کیهان #برزگر، استاد روابط بین الملل
سرمقاله #روزنامه شرق،1 مرداد 1397
سیاست اعلامی دونالد #ترامپ، رئیسجمهور #آمریکا، در «به صفررساندن» صادرات نفت #ایران و اعلام آمادگی سعودیها و اماراتیها برای پرکردن این خلأ نفتی، واکنش حسن روحانی، رئیسجمهوری را در پی داشت که «اگر نفت ایران صادر نشود، نفت دیگری هم از منطقه صادر نخواهد شد» که خود اشاره تلویحی به بستن تنگه هرمز است. همین تحول، بحثهای جدیدی را درباره استراتژی عملی ایران در تنگه هرمز در شرایط بهخطرافتادن امنیت اقتصادی کشور به همراه داشته است. بعضی از دیدگاهها تهدید ایران را بیشتر مبتنی بر نمایش قدرت دانسته و اینکه ایران ممکن است توان لازم برای بستن تنگه هرمز در کوتاهمدت را داشته باشد، اما عملا توان نظامی برتر آمریکا که در هر شرایطی خود را متعهد به بازنگهداشتن جریان انرژی از این تنگه میداند، مانع از تداوم و عملیشدن یا تأثیرگذاری مورد نظر این استراتژی ایران میشود. ضمن اینکه واکنش نظامی آمریکا مورد حمایت سایر اعضای بینالمللی مانند #اروپا، #چین، #هند، #ژاپن و... هم قرار میگیرد که به نوعی به واردات انرژی و تبادلات اقتصادی از منطقه خلیجفارس وابسته هستند و اینکه ایران به بازماندن تنگه برای صدور کالا و تبادلات اقتصادی خود وابسته است. دیدگاه دیگر برعکس بر این باور است که ایران در شرایطی که منافع و امنیت اقتصادی خود را در خطر ببیند، تنگه هرمز را میبندد و این رویکرد یک سابقه سنتی و کلان استراتژیک در استراتژی دفاعی ایران در #خلیج_فارس است که همواره بهعنوان یک اصل ثابت استراتژیک قبل و بعد از انقلاب اسلامی بر آن تأکید شده است. بر این مبنا، ایران در سالهای اخیر توان دفاعی متقارن و غیرمتقارن را در منطقه بهشدت افزایش داده و حتی در مواردی تا مرز درگیری مستقیم با نیروهای آمریکایی مستقر در منطقه، با هدف تأکید بر حق و مسئولیت خود، پیش رفته است. واقعیت این است که اگر ایران امنیت اقتصادی خود را در نتیجه بهصفررسیدن صادرات نفت خود در خطر ببیند، مطمئنا واکنش نشان میدهد. اما هدف اصلی این واکنش بیشتر ورود به یک پویایی جدید در حوزه امنیت انرژی بینالمللی و بهرهبرداری از امتیاز ژئواستراتژیک خود در تأثیرگذاری بر اقتصاد جهانی است. فراموش نکنیم که ورود به هر بحرانی، ضمن اینکه ریسکهای خاص خود را به همراه میآورد، به نوعی آغازگر یک پویایی جدید در معادلات قدرت و آرایش جدید نقشهای کشورهاست و بههرحال حریف مقابل را وادار به واکنشهای محاسبهشده میکند.
#نشریات