⛔️🔥⛔️ منم جهانگشا، کتابی جعلی که داد پژوهشگران را درآورده است

🌎 کتاب «ﻣﻨﻢ ﺗﯿﻤﻮﺭ ﺟﻬﺎﻧﮕﺸﺎ: ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﺗﯿﻤﻮﺭ ﻟﻨﮓ ﺑﻘﻠﻢ ﺧﻮﺩ ﺍﻭ»، یکی از معروف‌ترین کتاب‌های «به اصطلاح تاریخی» در ایران است که بارها توسط انتشارات مختلف چاپ شده است. مولف این کتاب «ذبیح الله منصور» است که ادعا میکند این کتاب، ترجمه یک کتاب فرانسوی نوشته مارسل بریون است …✅☀️ اما باتوجه به «سابقه ترجمه‌ی» ذبیح الله منصور در جعل و تحریف نوشته‌های اصلی، مشخص شد که این کتاب نه ترجمه و نه اقتباس از متن اصلی فرانسوی، بلکه ساخته و پرداخته تخیلات خود جناب ذبیح الله و پر از اشتباهات تاریخی است. این کتاب داد بسیاری از پژوهشگران را در آورده است! برای نمونه تیمور لنگ اصلا هیچ حمله‌ای به سرزمین بویر نداشته است، ولی جناب منصور با آب و تاب فراوان این حمله تخیلی را شرح داده است! که در زیر این دروغ تاریخی بررسی شده است:. boyernews. com/۱۶۵۶۰۷/دروغ-تاریخی-حمله-تیمور-به-سرزمین-بویر/. ✅☀️ بخش هایی از این مقاله: ﻭﺣﯿﺪ ﺩﺍﻧﺸﯽ ﮐﺎﺭﺷﻨﺎﺱ ﺍﺭﺷﺪ ﻋﻠﻮﻡ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺩﺭ ﯾﺎﺩﺩﺍﺷﺘﯽ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺑﻮﯾﺮﻧﯿﻮﺯ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﺍﺩﻋﺎﯼ ﺣﻤﻠﻪ ﺗﯿﻤﻮﺭ ﺑﻪ ﺑﻮﯾﺮﺍﺣﻤﺪ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ … ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺍﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺗﺮﻏﯿﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺩﺍﺷﺖ ...
  • گزارش تخلف

از آنجایی که بندواژه‌ی (حرف ) «ط» تازی‌ست (عربی‌ست) و جابی در زبان پارسی پاک ندارد، پس نباید واژه‌هایی که پارسی‌اند و یا تازی نیست

از این رو واژه هایی مانند «طوطی، اطاق، طوفان، طراز، طاووس، طپش، طبرستان و طالش» را باید به گونه‌ی «سد، توتی، اتاق، توفان، تراز، تاووس، تپش، تبرستان و تالش» بنویسیم …. «شست» به مانی (معنی) انگشت بزرگ و «شست» به مانی ۶۰، هر دو واژگانی پارسی هستند،. بنابراین نوشتن یکی با «ص» که بندواژه‌ای (حرفی) تازی و بیگانه است درست نیست!. سد (۱۰۰) هم از شمارگان پارسی‌ست و نباید با «ص» نوشته شود …پس:. 👍 = شست. ۶۰ = شست. ۱۰۰ = سد. 📝📝📝. پارسی را پاس بداریم. ...
  • گزارش تخلف

🔴 فهرست صد جای ایران که قبل از مرگ باید دید.. 🌎 پارسه (تخت جمشید).۲. پاسارگاد.۳

حافظیه و سعدیه.۴. سی و سه پل اصفهان.۵. مجموعة بازار تبریز.۶. روستای کندوان.۷. شهر لاهیجان.۸. غار سهولان.۹. غار کرفتو.۱۰. منطقة حفاظت شده مراکان.۱۱. قره کلیسا.۱۲.
  • گزارش تخلف

فلسفه‌ی جشن فروردین گان …. فروردینگان یا فرودگ یکی از جشن‌های ماهانهٔ زرتشتی است

روز برگزاری این جشن نوزدهم فروردین‌ماه است. در ایران باستان، به مناسبت‌های گوناگون جشنی برگزار می‌شد و از آنجا که در آیین زرتشت، «جشن» نوعی عبادت به شمار می‌آید، برگزاری آن رنگ دینی به خود گرفته است. در باورهای ایرانی، برخی از این جشن‌ها، جشن‌های واجب بود، مانند گاهنبارها که جشن‌های سالگرد آفرینش‌های شش‌گانه (آسمان، آب، زمین، گیاه، چارپای مفید و انسان) در گاه‌شماری زرتشتی هر روز ماه با نام یکی از امشاسپندان و ایزدان نامیده می‌شود. در هر ماه، در روزی که با نام آن ماه همنام شود، جشنی برگزار می‌شود. برخی از این جشن‌ها از عمومیت و اهمیت زیادی برخوردارند و تا امروز اعتبار و اهمیت خود را حفظ کرده‌اند. روز نوزدهم هر ماه «فروردین» نام دارد و نوزدهم فروردین جشنی برگزار می‌شد و می‌شود، به نام «فروردینگان» که به آن «فرودگ» نیز می‌گویند. فروردین به معنای فروهرها و ماه فروردین ماه فروهرها و این جشن در بزرگداشت فروهرهاست. فروهر (Faravahar) (در پهلوی فروهر (Frawahr) ٬ در اوستایی فروشی (Fravashii) و در پارسی باستان فرورتی (Fravrti)) ٬٬ یکی از نیروهای باطنی است که به عقیدهٔ مزدیسنان پیش از پدید آمدن مو ...
  • گزارش تخلف