گواهی می‌دهم بر اقرار آب در شیب تشنگی. گواهی می‌دهم بر سکوت آدمی، بر آواز سنگ، بر مرگ و بر درنگ

گواهی می‌دهم بر اقرارِ آب در شيبِ تشنگی
گواهی می‌دهم بر سکوت آدمی، بر آواز سنگ، بر مرگ و بر درنگ
گواهی می‌دهم بر اعتراف آينه در خواب خشت
گواهی می‌دهم بر خويش که رازدارِ حروفی از آسمانِ فردايم ...
گواهی می‌دهم که جهان را نامی نيست
آدمی و پرنده را، سکوت را و سايه را نامی نيست.


گواهی می‌دهم که اول کلمه بود و کلمه در بند نبود و
کلمه بر کلمه گواهی می‌داد.


گواهی می‌دهم که خوابم نمی‌آيد،‌ اما می‌ترسم.
می‌ترسم دختری از آن روزهای دور
به دق‌الباب يادها بيايد و افسرده بگذرد،
اگر او يک ترانه‌ی کوچکِ ساده باشد
تکليفِ بيداری من چه خواهد بود!؟


گواهی می‌دهم که حرفی نخواهم زد،
گواهی می‌دهم که بخاطر شعر بيدار می‌مانم و
بخاطر زندگی می‌خوابم،‌ اما خوابم نمی‌آيد.

سید علی صالحی-دکلمه رضا پیربادیان


https://telegram.me/deklamehayepirbadian

لینک کانال دکلمه های رضا پیربادیان
@deklamehayepirbadian