روایتهایی از اینجا و آنجای دنیا
سرگذشت تنهاترین نهنگ دنیا. ---------------. قسمت اول
سرگذشت تنهاترین نهنگ دنیا
---------------
قسمت اول
روز هفتم دسامبر سال ۱۹۹۲ روزی بود که خیلی از جنگ‌ها تموم شده بود؛ ویتنام، کره، جنگ خلیج فارس. دوره‌ی جنگ سرد هم تموم شده بود. دنیا تقریبا داشت روی آرامش رو بالاخره میدید. توی این آرامش دنیا، انگار یک صدا از اعماق اقیانوس آرام تازه داشت به گوش بشر میرسید.
در یک پایگاه هوایی در غرب آمریکا در جزیره‌ی Whidbey یک سری هیدروفون (میکروفون دریایی) وجود داشت که در طول دهه‌ها کارشون ضبط تحرکات زیردریایی‌های شوروی بود. حالا که همه چی تموم شده بود، پرسنل پایگاه کنجکاو شدن ازینا برای شنیدن صداهای دیگه‌م استفاده کنن، اگر چیزی می‌بود.
همین روز هیدروفون‌های این پایگاه شروع کرد به ضبط کردن یک صدا از اعماق دریا. یک صدایی که تابحال نشنیده بودن. طیف نگارهای پایگاه روشن شدن و صدا رو چاپ میکردن روی کاغذ؛ صفحه‌ها پشت سر هم پرینت میشد و یک سری اصوات نامفهوم داشت روی کاغذ شکل میگرفت.
پرسنل و متخصصان صدا و آکوستیک این پایگاه نمی‌دونستن چیه. صدای عجیبی بود. تاحالا نشنیده بودن. سعی میکردن صدای دریافتی رو با طیف‌هایی که از قبل می‌شناختن مقایسه کنن؛ به هیچکدوم نمیخورد. این صدا روی فرکانس ۵۲ هرتز بود؛ یک فرکانس نا آشنا.
یکی از افراد اون تیم با تعجب زیاد گفت شاید صدای یک نهنگ باشه. ولی صدای نهنگ آبی که رو فرکانس ۵۲ هرتز نیست. نهنگای آبی معمولا در بازه‌ی ۱۵ تا ۲۰ فرکانس صدا تولید می‌کنن. اما اونجا در اعماق اقیانوس یک جانداری وجود داشت که داشت گشت میزد و با این صدای بلند انگار داد میزد.
تو آبهای اقیانوس آرام نهنگ‌های زیادی وجود دارن که به دلایل متعددی صدا تولید می‌کنن؛ برای پیدا کردن مسیر، برای غذا و البته از همه مهمتر، برای جفت یابی. اما این نهنگ متفاوت بود. فرکانس صداش با همه نهنگ‌های دنیا تفاوت داشت. از بلندی صداش فهمیدن که نر هست ولی به هیچ دسته‌ای تعلق نداشت.
پرسنل پایگاه با توجه به الگوی صدا مطمئن شدن که این موجود نهنگه اما چرا صداش انقدر بلنده؟ شروع کردن به ضبط و ثبت صداش برای سالها. هر سال که این موجود در اقیانوس می‌چرخید و در فصل‌های آگوست و سپتامبر نزدیک پایگاه میشد، اینا دست به کار تحلیل پترن‌های صداش میشدن.
این نهنگ هرسال تو یک چرخه حرکت می‌کنه. از آلاسکا در شمال میرفت سمت مکزیک و تقریبا نزدیک به ساحل شنا میکرد. حرکاتش عجیب نبود؛ عجیب هم صداش بود هم اینکه هیچ نهنگی کنارش حضور نداشت و همیشه تنها حرکت میکرد و در طول مسیر آواز میخوند.
نهنگ‌های نر برای جفت یابی آواز میخونن و نهنگ‌های ماده هم به آوازشون جواب میدن و اینطوری جفت میشن. اما این نهنگ تنها بود. فرکانس صداش چون تفاوت داشت، نهنگ ماده‌ای صداش رو نمی‌شنید و طبیعتا کسی جوابش رو نمیداد. تنها روزها و هفته‌ها و ماهها آواز میخوند، بدون پاسخ از طرف نهنگ دیگری.
در گزارشی که ۱۲ سال پس از اولین ثبت حرکاتش منتشر شد، متخصصای صدا گفتن حقیقتش ما دقیقا نمیدونیم این نهنگ از چه گونه‌ایه. تابحال هم کسی ندیدتش. هرچی هست تنهاست و سالهاست که تو دل اقیانوس داره آواز میخونه ولی ماهیای دیگه جوابشو نمیدن.
این گزارش باعث شد این نهنگه به یک سلبریتی تبدیل بشه. یک نماد فرهنگی و شاید یک نقطه اتصالی مابین تمام آدم‌هایی که روی زمین هستن و تنها زندگی می‌کنن. اسمش رو گذاشتن تنهاترین نهنگ در دنیا. The lonliest whale in the world
یکی از پرسنل اون پایگاه میگه ما هر سال با یک رنگ مشخصی مسیر این نهنگ رو روی کاغذ آوردیم. هر سال حرکاتش رو ضبط کردیم. اینا رو کنار حرکات متداول بقیه نهنگ‌ها گذاشتیم و مقایسه کردیم. بعضی از این متخصصا برای سالها حرکات شوروی رو ردیابی میکردن حالا همگی درباره این نهنگ کنجکاو شده بودن.
------
@friedrish