کرد!

کرد! سیلاب راه خود را پیدا می‌کند و فقط ممکن است از یک دره به دره دیگر برود و عامل هدایت بین دره‌ها هم جذابیت این دره‌ها است. یعنی جهت علیت از سمت «هدایت نقدینگی» به «تولید» نیست، بل‌که اعتباراتی که صرف سرمایه‌گذاری در یک بازار (مسکن، سهام، تولید، ارز) شده است می‌تواند بازپس داده شده و معطوف به بازار دیگری شده و اعداد «اسمی» را در آن بازار متورم سازد. با این تعبیر تنها کاری که گاهی می شود برای هدایت نقدینگی سرگردان کرد این است که مسیلی بسازیم که این سیلاب موقتا در آن تخلیه شود (مثلا بازار سهام) و کم‌ترین خرابی را در قیمت‌های اسمی سایر دارایی ها (مثل ارز یا مسکن) به بار بیاورد. دست آخر اثر نقدینگی روی بازارهای دارایی «اسمی» خواهد بود و اثرات‌ «حقیقی» آن بسیار جای اما و اگر دارد. خلاصه این‌که، اشتغال و تولید تابع این سیلاب نیست و فقط تابع تعداد گندم‌‌ها (پس‌انداز کل) و زحمت کشاورزان (سرمایه انسانی) و بازده زمین‌ها (فناوری) است.

تماس با نویسنده @hamed_ghoddusi
@hamedghoddusi

🔹اقتصاد در گذر زمان:
@m_ali_mokhtari