سرنوشت اخوان؛ پس از مرسی و رمضان …️ علی‌اشرف فتحی …محمد مرسی؛ تنها رهبر تاریخ چند هزار ساله مصر که در جریان یک انتخابات کاملا آزاد

🔻سرنوشت اِخوان؛ پس از مرسی و رمضان🔻


✍️ علی‌اشرف فتحی


🔹محمد مرسی؛ تنها رهبر تاریخ چند هزار ساله مصر که در جریان یک انتخابات کاملا آزاد و رقابتی به قدرت رسیده بود، پس از یک سال ریاست‌جمهوری و شش سال بازداشت در حکومت کودتایی، سرانجام 27 خرداد هنگام دفاع در جلسه دادگاهش در اثر ایست قلبی درگذشت و یک روز بعد، بدون برنامه رسمی و در سکوت اجتماعی و جهانی در قاهره دفن شد.
گفته می‌شود مرسی لحظاتی قبل از مرگش گفته رازهای زیادی می‌داند که اگر افشا کند آزاد خواهد شد، ولی به خاطر امنیت مصر سکوت کرده است. برخی رسانه‌ها این‌گونه برداشت کردند که رازهای مرسی درباره پشت پرده سازمان «اخوان‌المسلمین» بوده است؛ جنبشی که 91 سال پیش حسن‌البناء تحت تأثیر تعالیم سید جمال‌الدین اسدآبادی و محمد عبده تأسیس کرد و مرسی نیز از چهره‌های برجسته آن در دهه اخیر بود. این جنبش با شعار «الاسلام هو الحل»(اسلام، همان راه‌حل است) در قرن اخیر الهام‌بخش گروه‌های سیاسی، نظامی و فکری فراوانی در کشورهای اسلامی بوده و به عنوان «پدر اسلام‌گرایی و اسلام سیاسی معاصر» شناخته می‌شود.

🔸شاید امروز کمتر کسی به اندازه بشار اسد از مرگ مرسی خوشحال باشد. مرسی وقتی پس از پیروزی اعتراضات مردمی در جریان بهار عربی به قدرت رسید، اعتراضات در سوریه نیز اوج گرفته بود و مرسی همراه با دیگر حامیان خود، تصمیم گرفت از مخالفان اسد حمایت کند. او از هیچ فرصتی برای حمله به اسد دریغ نکرد و حتی در جریان کنفرانس جنبش عدم تعهد در تهران که تابستان91 برگزار شد، سخنرانی تندی علیه اسد ایراد کرد. وی همچنین کنفرانسی با نام «یاری سوریه» در سال 92 در قاهره برگزار کرد و موضع تندی علیه اسد و حزب‌الله لبنان گرفت.

🔹وقتی مرسی با کودتای ارتش برکنار شد، بشار اسد طی سخنانی مبهم گفت: «اسلام سیاسی آفتی بود که جهان اسلام با آن مواجه شد و سقوط مرسی را باید به منزله سقوط اسلام سیاسی دانست. هرکسی که دین را در خدمت سیاست و به سود یک گروه سیاسی و علیه دیگران به کار گیرد، در هر کجای دنیا که باشد سقوط خواهد کرد. با سقوط اسلام سیاسی، اسلام به نقش طبیعی خود بازخواهد گشت».
در این سخنرانی اسد در نشست گروهی از روحانیون و ائمه جماعات سوریه که بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های عربی داشت، اسلام سیاسی به معنای «بهره‌برداری از عواطف دینی مردم در جهت منافع سیاسی اشخاص یا حکومت‌ها» تفسیر شد. بر همین اساس بود که اسد گفت: «نمی‌توان اسلام سیاسی را شکلی از حکومت دانست. در حالی نظام سیاسی ولایت فقیه در ایران ایران و نظام سوریه یک شکل از حکومت هستند که قانون اساسی آنها بر اساس شریعت اسلامی نوشته شده و نمی‌شود اینها را با اسلام سیاسی یکی کرد. سیاست یک امر بشری و تابع امیال و خطای انسانی است و ربطی به اسلام که یک امر الهی است ندارد. پس سقوط اسلام سیاسی، به نفع دین است. این پدیده یک جرثومه، مشکله و آفتی است که دامن‌گیر مسلمانان شده و با نابودی آن، اسلام به اصل خود که دعوت بشر به امر الهی است برمی‌گردد».

🔸اما نزاع مرسی و اسد، تنها گرفتاری رییس‌جمهور ناکام اخوانی نبود. رگه‌های ضد شیعی که از دیرباز در بخش‌هایی از اخوان وجود داشت، دامن‌گیر دولت مرسی هم شد و او نتوانست میان اختلافات سیاسی خود با ایران، سوریه و حزب‌الله لبنان و تمایلات ضد شیعی برخی حامیان خود از یک سو، و رعایت قواعد یک حکومت دموکراتیک از سوی دیگر توازن برقرار کند. به‌ویژه آنکه بخشی از نیروهای اخوان به القاعده پیوسته‌اند و ایمن الظواهری؛ رهبر کنونی القاعده نیز از اعضای قدیمی اخوان است. آخرین هفته‌های حکومت وی به صحنه نزاع خونین میان شیعه و سنی بدل شده بود و مرسی با حملات آتشین علیه بشار اسد و حزب‌الله، بر این نزاع می‌افزود و حاشیه‌سازی‌ها افزایش می‌یافت. مشابه همین بلا بر سر اسلام‌گرایان متأثر از اخوان در الجزایر آمد و سال1991 با وجود پیروزی در انتخابات، به دست ارتشی‌ها به حاشیه رفتند و سرکوب شدند.

🔹اکنون اخوان‌المسلمین طی سال‌های اخیر دو ضربه مهم را متحمل شده: سقوط و مرگ مرسی به عنوان سمبل سیاسی، رسوایی اخلاقی پروفسور طارق رمضان؛ نوه مؤسس اخوان و اسلام‌شناس برجسته مقیم اروپا به عنوان نماد فکری نسل جدید اخوان.
اخوان نشان داده که توانایی بازتولید و بازسازی خود را دارد، اما اکنون دو نتیجه مهم این بازسازی، عملا از صحنه حذف شده‌اند و حکومت فعلی مصر نیز بی‌سابقه‌ترین سرکوب‌ها را علیه اخوان اعمال می‌کند. به نظر می‌رسد اخوان راه دشوارتری در پیش دارد.

🔰منبع: دین فرهنگ و جامعه - محسن حسام مظاهری

@religionandsociety