🔴بدترین دشمن محیط زیست «فقر» است!

🔴بدترین دشمن محیط زیست «فقر » است!

این مطلب برشی است از مقاله ای به نام "کوچک احمقانه است " که در نشریه قلمرو نشریافته است.
@sahatzist
🔸هیچ کس نمی گوید من مخالف محیط زیست یا مخالف سبزها و طرف داران محیط زیست هستم. ولی همیشه کسانی بوده اند که می گفته اند محیط زیستی ها اغراق می کنند و هیچ آخرالزمانِ محیط زیستی در کار نیست و نظام سرمایه داری با انعطاف و هوشمندی ذاتی خود بی گمان برای مشکلات زیست محیطی نیز در زمان مناسب راه حل شایسته را خواهد یافت و به این همه نگرانی و هشدار نیازی نیست. آنچه فراروی شماست خلاصه یکی از مهم ترین منابع تحلیلی انکارکنندگان بحران محیط زیست است: کتاب کوچک احمقانه است، نوشته ویلفرد بکرمان. کتاب در واقع می خواهد پاسخی باشد به کتاب کوچک زیباست، اثر مشهور و کلاسیک هارولد شوماخر، که در ایران نیز کتابی پرفروش و محبوب است.

🔸بکرمان می گوید بر خلاف ادعای شوماخر، در اقتصاد کنترل شده(با هدف صیانت از محیط زیست)و در ابعاد انسانی کوچک هیچ برتری و کمالی نیست. به همین خاطر و در مقابله ای آشکار با عنوان کتاب شوماخر چنین نام کوبنده ای برای اثر خود برگزیده است: کوچک احمقانه است!

🔸بنا بر برخی تحقیقات، نگرانی درباره محیط زیست، مسئله طبقه شهری و متوسط به بالای کشورهای ثروتمند است. رشد اقتصادی طبیعتا تغییراتی را برای مردم به همراه دارد، مثلا دیگر تنها طبقه متوسط جامعه نیست که می تواند به جاهایی سفر کند که پیشتر ویژه این طبقه بود؛ بلکه اکنون دیگرانی هم هستند که با قیمت ارزان تر می توانند با آن مناطق سفر کنند و این خود باعث ویرانی و آلودگی مناطق گردشگری و روستاهای دیدنی و بکر می شود.
@sahatzist
🔸در سطح بین المللی، کند کردن رشد اقتصادی به منظور حفظ محیط زیست برای گروه های ثروتمندتر در کشورهای پیشرفته ارزشمند است. اما هیچ گاه در دستور کار کشورهای در حال توسعه نبوده است. آهنگ سریع رشد جمعیت در جهان سوم و رشد سریع صنعتی شدن در این کشورها جایی برای نگرانی های محیط زیستی برای آنان باقی نگذاشته است. به همین دلیل مسائل حاد محیط زیستی تنها در جهان سوم اتفاق می افتد، اما آنچه که در خط مقدم جبهه سبزها تبلیغ می شود، این مشکلات نیست.

🔸همان گونه که کارخانه های اسلحه سازی برای حیات خود به جنگ نیاز دارند، سبزها نیز نیازمند ترساندن مردم نسبت به عواقب محیط زیست و مشکلات هستند. این ترس دو نیاز را برآورده می کند: جلب حمایت مالی و حمایت ایدئولوژیک که هردو اهریمنی بودن صنعت مدرن را به اثبات می رساند. برخلاف اعتقاد برخی که رشد اقتصادی و مشکلات محیط زیستی علت ایجاد جنگ است، من با آن مخالف هستم، جنگ هایی مانند یوگسلاوی، روآندا، کامبوج، سومالی و سودان همگی خاستگاه ایدئولوژیک دارند.
@sahatzist
🔸در واقع در دراز مدت رشد اقتصادی مطمئن ترین مسیر بهبود کلی کیفیت زندگی و محیط زیست است. البته برای رسیدن به این مقصود نیازمند سیاست های مناسب هستیم که اغلب پیچیده و پر هزینه هستند و گاه نیازمند همکاری کشورهایی با منافع ناهمسو.

🔸این بحث نیز مطرح است که کشورهای جهان سوم نباید دچار تکرار همان «اشتباهات » کشورهای توسعه یافته شوند. به آنها توصیه می شود که به دنبال رشد اقتصادی نباشند و در دام «بالا رفتن توقعات » گرفتار نشوند. بر این اساس می شود نتیجه گیری کرد چون نمی توان از کشورهای ثروتمند انتظار داشت سطح موفقیت های مادی و رفاه خود را پایین آورند، در عوض و برای جبران به کشورهای فقیر توصیه کرد که دنبال شکوفایی اقتصادی نروند! اما این دیدگاه همواره از سوی کشورهای در حال توسعه رد شده است.

🔸بر اساس گزارش فونه اساسا مشکلات محیط زیستی جهان سوم متفاوت است. آنجا هم در شهر و هم در روستا این کیفیت زندگی نیست که پایین است، بلکه خود زندگی است که با آب آلوده تهدید می شود. در واقع بدترین دشمن محیط زیست «فقر » است.
@sahatzist
🔸 برای میلیاردها نفر در کشورهای در حال توسعه خطرات محیط زیستی، روند گرمایش زمین، سوراخ شدن لایه اوزون یا مرگ عقاب سرسفید، مورد توجه رسانه ها نیست، بلکه مسئله روزمره آنان نبود آب آشامیدنی سالم و بهداشت و کیفیت نامناسب هواست. اینها نیاز و مشکلات کشورهای در حال توسعه است. پس می توان گفت میان رشد اقتصادی و کیفیت زندگی تضادی وجود ندارد و رشد اقتصادی برای حفظ زندگی و حل برخی مشکلات زیست محیطی ضروری است.

🔸اما حتی اگر میان این دو تعارض هم وجود داشت، این دلیل نمی شد که کشورهای فقی