محیط زیست نیازمند نظریه پردازی است. نشرو بازنشر مطالب در این کانال به معنای تایید آن ها نیست. صفحه ما در اینستاگرام https://instagram.com/sahat_zist?utm_source=ig_profile_share&igshid=oiuzhhz712pw تماس و پیشنهادات: @sahatzistadmin @AnooshehZahra
🔴 باید و نبایدهای شکار.. 🖋 زهرا انوشه
🔴 باید و نبایدهای شکار
🖋 زهرا انوشه
@sahatzist
🔸 بشر از زمان آغاز تمدن، به واسطه ايجاد زمينهای كشاورزی تكمحصول و پرورش يا حذف گونههای خاص جانوري به نفع توليدات مورد نياز خود، سنگ بناي به هم خوردن تعادل زيستگاه را گذاشت و اين مسير، مديريت و دخالت انسان در حفظ تعادل جمعيت حيات وحش را ايجاب كرد. ما ناچار شديم اول روباهها را شكار كنيم تا مرغدانيهايمان در امان بمانند و بعد كه افزايش جمعيت خرگوشها در غياب روباهها، مزارع سبزيجاتمان را تهديد كرد و چرخه تنوع زيستي مناطق به هم خورد، از فكر كردن به شكار به عنوان يك فن كنترل جمعيت حيات وحش ناگزير شديم. اين مثال سادهاي بود تا هواداران احساساتي مثل من بدانند كه گاهي چارهاي جز شكار (توسط انسان يا با پرورش و ازدياد شكارچيان طبيعي) نيست اگر نخواهيم كه فقط آنگونههايي كه مورد توجه و علاقه ما هستند، زنده بمانند.
@sahatzist
🔸 امّا نكتهاي كه نبايد از آن غافل بود، اين است كه آيا امثال من كه فنون مديريت حياتوحش را فقط بين جزوهها و كتابهاي دانشگاهي خواندهايم، مثل تمام تئوريسينهاي سرد و گرم نچشيدهی ميدان عمل، ميتوانيم مدعي باشيم كه به همهی پيچيدگيهاي عملي اين موضوع كاملا واقفيم؟ براي قضاوت در مورد تناسب مجوزهاي شكار در اين روزهاي دشوار محيط زيست ايران با ظرفيت بُرد زيستگاههاي حيات وحش، از اساتيدي مثل دكتر كهرم بشنويم كه جمعيت علفخواران ما به ۱۲۰هزار راس هم نميرسد و حتي اگر بنا بر ادعاي مسوولان، به ۱۸۰هزار راس هم رسيده باشد، براي وسعت يك ميليون و ۶۴۸هزار متر مربع، اين تعداد كل و بز، قوچ و ميش، آهو و جبير و گوزن، رقمي نيست كه ما را به فكر صدور مجوز شكار بيندازد.
@sahatzist
🔸 آنچه موجب برآشفتگي است، ذات اين تصميم نه، بلكه برههاي است كه حيات وحش ايران در حساسترين وضعيت خود، از نظر شرايط بقا در آن قرار دارد. در اوج استرسهاي صنعتي و سازهاي وارده از فعاليتهاي انساني به زيستگاهها، كاهش بيسابقه بارندگي و بروز محرز خشكسالي در بسياري از نقاط كشور كه برخي دلسوزان را به فكر ايجاد پويش «نذر آب براي حياتوحش» انداخته است، چطور ميتوان چنين سهلانگارانه از كنار اين موضوع گذشت؟ ارزي كه در ازاي فروش شكار به دست ميآيد، وقتي به حال محيط زيست ما مفيد است كه واقعا مازاد داشتههايمان را فروخته و چيزي از دست نداده باشيم. ولي يك نظر كوتاه به سرنوشت يوزهاي گرسنه پناه برده به روستاها و آمار تلفات اخير جانوران شكارچي در خبرهاي همين ماههاي اخير به ما ميگويد كه كدام حرف دلسوزانه و كدام حكم، سياستزده است.
🔻 منبع: روزنامه اعتماد
🔻 این یادداشت را میتوانید به طور کامل در لینک زیر مطالعه کنید.
yon.ir/Qus5D