آگاهی زیست محیطی یا جنبش نان؟.. دکتر امین قانعی راد

آگاهی زیست محیطی یا جنبش نان؟

دکتر امین قانعی راد

قسمت اول : واکنش های اجتماعی به بحران های زیست محیطی
@sahatzist
مردم می توانند در دو الگوی جنبش هــای اجتماعی قدیم و جنبش های اجتماعی جدید، درباره بحران های زیست محیطی واکنش نشان دهند. جنبش های اجتماعی قدیم شعارشان توزیع درآمد و منابع کمیاب زندگی بود؛ ولی جنبش های اجتماعی جدید از مسئله نان عبور کرده اند و به مسائل پسامادی مانند صلح، شهروندی و محیط زیست توجه می کنند. جنبش های اجتماعی جدید، بیانگر نوعی آگاهی زیست محیطی هستند. وضعیت آگاهی زیست محیطی در بین ایرانیان چگونه است؟ آیا مردم به انواع مخاطرات زیست محیطی که پیرامون ما وجود دارد- از جمله مسئله بحران آب، تخریب و تصرف جنگل ها، کاهش مراتع، گسترش بیابان زایی، مشکل ریزگردها، آلودگی هوا، کاهش تنوع زیستی و در خطر قرارگرفتن حیات وحش- حساسیت دارند؟
@sahatzist
برخی معتقدند ما درحال حاضر در شرایط خوبی از نظر آگاهی های زیست محیطی نیستیم؛ یعنی مردم خیلی کم درباره بحران های زیست محیطی نگران هستند، حتی درباره آب هم این نگرانی خیلی کم است. آلودگی هوا در تهران و در جاهای دیگر خیلی زیاد است؛ ولی این امر شهروندان تهرانی را وادار نکرده تا در انتظارات، رفتار و نگرش شان تغییر ایجاد کنند. دیدگاه دیگر این است که در بین مردم آگاهی زیست محیطی وجود دارد؛ ولی نمی توان به منشأ آن اعتماد کرد. در غرب آگاهی زیست محیطی، متعاقب دوران کمیابی شکل گرفته است، ولی مــردم ما به دلیل کمبود حاد منابع زندگی اقتصادی خود از بحران های زیست محیطی آگاه شده اند. بر اساس تحلیل جامعه شناسانی مانند اینگل هارت، توجهی که در غرب به محیط زیست شده است، ریشه های پسامادی دارد؛
@sahatzist
یعنی بعد از اینکه نیازهای اولیه انسان غربی، از جمله نیاز به غذا و امنیت مرتفع شد، حالا نسبت به محیط زیست، حیات حیوانی و پوشش گیاهی و وضعیت جنگل ها و ... شعار زیست محیطی می دهند؛ مثلا می گویند با طبیعت مهربان باشیم. در ایران آگاهی زیست محیطی با دغدغه های اولیه برای زیستن پیوند پیدا کرده است؛ یعنی بیش از اینکه آگاهی زیست محیطی باشد، مسئله اجتماعی یا معضل فقر را بازتاب می دهد. به تعبیر ساده تر این یک جنبش نیازهای برآورده نشده است تا یک جنبش زیست محیطی.
@sahatzist
در مناطقی از ایران با ویژگی توسعه نیافتگی که در آنها فقر، شکاف و محرومیت وجود دارد، رخدادهایی مثل کم آبی، خطر گرسنگی، فقر، کاهش اشتغال و خشک شدن مزارع، مردم را به طــرف حرکت هایی می کشاند که شاید آنها را بتوان جنبش های برخاسته از آگاهی زیست محیطی دانست. رفتارهای هیجانی آمیخته به تندی و خشونت که از احساس فقر و گرسنگی کویریان و مردم مناطق کم آب دربیاید را نمی توان آگاهی زیست محیطی نامید. درباره عواقب این گونه حرکت های زیست محیطی باید تأمل کرد.
ادامه دارد
#قانعی_راد
منبع :روزنامه شرق
ساحت زیست
عکس مربوط به حوادث بلداجی می باشد.

http://s1.upzone.ir/41862/4863142_866.jpg