قسمت دوم سخنرانی مشهور «رئیس سیاتل» خطاب به فرانکلین پیرس چهاردهمین رئیس جمهور آمریکا: اگر حیوانات نباشند، ما از تنهایی روحمان خوا

قسمت دوم سخنرانی مشهور "رئیس سیاتل" خطاب به فرانکلین پیرس چهاردهمین رئیس جمهور آمریکا :اگر حیوانات نباشند، ما از تنهایی روحمان خواهیم مرد!

✅انسان سفید گور پدرش و محل تولد فرزندانش را از یاد می‌برد. او با مادرش «زمین» و برادرش «آسمان» مثل چیزهایی رفتار می‌کند که قابل خرید و فروش یا دزدیدنند؛ درست مثل گوسفند یا خرمهره.اشتهای مرد سفید، زمین را لخت می‌کند و پشت سرش، تنها صحرایی به جا می‌گذارد. راه ما از راه او جداست.
برق شهرهای شما چشمان مرد سرخ را می‌آزارد. شاید به این دلیل که او وحشی است و نمی‌فهمد.
@sahatzist
در شهرهایتان، گوشه دنجی نیست که به تماشای برگ گشودن درختان در بهار بنشینید، یا به صدای خش‌خش بال زدن پشه‌ای گوش کنید. اما شاید همه این حرف‌ها به این جهت است که من سرخ‌پوستی وحشی‌ام و چیزی نمی‌فهمم.

هیاهوی شهرهایتان گوش‌آزار است. زندگی به چه دردی می‌خورد؛ اگر نتوانید آوای مرغی تنها، یا صدای وزغ‌ها را در دل شب و در کنار دریاچه بشنوید؟ من یک سرخ‌پوستم و جز این، چیزی نمی‌فهمم.
@sahatzist
✅سرخ‌پوستان ترجیح می‌دهند که به صدای بادی که بر صورت دریاچه می‌وزد، گوش کنند و آن نسیمی را که باران نیم‌روزی شسته یا چوب صنوبر، معطرش کرده است، ببویند.

اگر روزگاری این زمین را به شما فروختیم، فراموش نکنید که «هوا» ارزش‌مند است؛ زیرا که روحش را با تمام جان‌داران تقسیم می‌کند. این بادی که می‌وزد، همان است که روزی به پدربزرگ ما اولین دم را عطا کرد و آخرین بازدم او را نیز با خود برد. او به فرزندانمان روح زندگی می‌بخشد.

پس اگر ما زمین را به شما فروختیم، آن را مقدس و محصور نگاه دارید تا بتوانید در آن‌جا، نسیمی را که گل‌های صحرایی شیرینش کرده‌اند، زیر زبان مزمزه کنید.

✅من به چشم خود دیدم که چگونه مرد سفید، هزاران بوفالو را از درون قطاری که می‌گذشت، به گلوله بست. من مردی وحشی‌ام و نمی‌فهمم که چگونه ارزش این «اسب دودزای آهنی» برای شما، بیش از بوفالوهایی است که ما فقط در حد رفع گرسنگی، حاضر به کشتنشان می‌شدیم.
@sahatzist
✅بدون حیوانات از انسان چه باقی خواهد ماند؟ اگر حیوانات نباشند، ما از تنهایی روحمان خواهیم مرد. هر چه به سرآنان بیاید، دیر یا زود، بر سر ما هم خواهد آمد. همه چیز به هم پیوسته است.

آیا به کودکانتان آن‌چه را که ما به فرزندانمان آموختیم، خواهید آموخت؟ آیا خواهید آموخت که زمین مادر ماست؟ هر چه بر سر زمین بیاید، بر سر فرزندانش نیز خواهد آمد.

به فرزندانتان بیاموزید که زمین زیر پایشان، خاکستر پدرانشان است. بیاموزید که خاک این زمین، غنی از پاره‌های تن خویشان آن‌هاست. آن‌گاه است که به زمین احترام خواهند گذاشت.

✅زمین به انسان تعلق ندارد؛ انسان متعلق به زمین است. همه چیز به هم متصل است؛ مثل خونی که بدن ما را به هم وصل می‌کند. این انسان نیست که تار و پود زندگی را می‌بافد. او فقط روی این «بافته» نشسته است و هر چه که با این رشته‌ها بکند، با خود کرده است.
@sahatzist
سرنوشتتان برای ما معماست. پس از سلاخی کردن بوفالوها، چه به سر شما خواهد آمد؟ یا پس از اهلی کردن اسب‌های وحشی؟ وقتی هر گوشه مقدس این جنگل، با هجوم آدم‌ها شلوغ شد و چشم‌انداز تپه‌های کهن، با «سیم‌های سخنگو» آلوده گشت، چه به سرتان خواهد آمد؟

✅با بیشه‌زار چه خواهید کرد؟ محوش می‌کنید. با عقاب چه خواهید کرد؟ به بادش می‌دهید. هنگام خداحافظی با اسب‌های تیزرو یا وقتی که به بندشان می‌کشید، چه خواهید گفت؟ این پایان حیات و آغاز مبارزه بر سر بقا خواهد بود.

روزی که با توحش شما، آخرین سرخ‌پوست از روی زمین ناپدید شود و خاطره‌اش، تنها سایه‌ای باشد که ابرها روی چمن‌زار می‌اندازند، آیا در آن روز، این کرانه‌ها و جنگل‌ها، هم‌چنان پابرجا خواهند بود؟ آیا از خاطره مردمان من، چیزی به جا خواهد ماند؟
@sahatzist
✅ما این زمین را دوست داشتیم؛ چون نوزادی که تپش قلب مادرش را. پس اگر روزگاری این زمین را به شما فروختیم، او را مثل ما دوست بدارید. نگرانش باشید؛ آن گونه که ما نگرانش بودیم. به یاد داشته باشید که آن را چگونه از ما تحویل گرفتید. آن را دوستش بدارید و برای تمام انسان‌ها حفظ کنید.

نسل مرد سفید نیز روزی منقرض خواهد شد؛ حتی شاید زودتر از تمام قبایلی که تا کنون روی زمین بوده‌اند. زیرا آن قدر محل آرمیدن خود را آلوده می‌کنید تا روزی در ف