🔮بازتولید کلیشه‌های جنسیتی در تربیت بدنهای زنانه. ✍بی تا مدنی

🔮بازتولید کلیشه های جنسیتی در تربیت بدنهای زنانه
✍بی تا مدنی

🔰 اجتماعی شدن یا socialization فرایندی است که به موجب آن کودک برای زیست اجتماعی آماده می شود. جامعه شناسان بر این باورند که "اجتماعی شدن" از دوران جنینی آغاز می شود, و در پی آن والدین و خانواده, گروه های مرجع چون هم آلان, نهاد آموزش, رسانه های جمعی و فضای مجازی هریک در جای خود نقش مؤثری را در این زمینه ایفا می کنند.

🔰یکی از انواع اجتماعی شدن, نوع جنسیتی آنست. کودک و نوجوان در بافتی از موقعیتهای گوناگون بر مبنای ویژگیهای تنانه خود می آموزند که به عنوان مرد یا زن چگونه نقش گیری کنند. به دیگر سخن بدن به مثابه بستری برای کنش اجتماعی در صاحب خود, توان ایفای نقش, بازنگری در خود, و نقش گیری جنسیتی را در دیالکتیک با ساخت اجتماعی پدرسالار ایجاد می کند.

🔰نظام آموزش و پرورش کشور با تأکید بر تفکیک فضاهای آموزشی و سایر تفکیک ساحتهای اجتماعی همواره مؤید و مقوم جداسازی جنسیتی بوده است. تفکیک و جداسازی که مبنای تبعیض جنسیتی قرار می گیرد.

🔰به این ترتیب به جای ایجاد حس اعتماد به نفس و توانمندسازی دختران برای حضور در اجتماع به عنوان یک انسان فارغ از ویژگیهای تنانه, مثلا در سه شنبه های بدون دوچرخه, در مسابقات ورزشی یا در عرصه ورزشهای همگانی, برونداد یک طرح مسئله غلط در نظام آموزش و پرورش ساخت دوچرخه ای زنانه می شود. این طرح مسئله غلط از زنگهای ورزش مدارس دختران تا حضور در گروههای سرود و مراسم رسمی مناطق آموزش و پرورش شروع می شود و به جایی می رسیم که طرح دانش آموزی جشنواره وزینی چون ابن سینا یک دوچرخه دارای اتاقکی می شود برای پوشاندن بدن زنانه در حرکت از نقطه الف به ب در سطح شهر. با این پیش فرض که شهری برای مردان و زیر نگاه مردان است و هر چه از حضور و ظهور زنان به عنوان نیم دیگر پیکره جامعه تهی شود, ارزشهای فرهنگی و هنجارهای حاکم بر نظم پدرسالارانه بیشتر رعایت می شوند.

🔰بدین منوال دختران ما به جای اینکه بیاموزند چگونه باید موانع بر سر راه مشارکت اجتماعی و کنشگری را دوشادوش مردان جامعه کنار بزنند, خلاقیتشان در راستای انفعال و بازتولید تبعیض جنسیتی این گونه در نهاد آموزش و پرورش بازتولید می شود و هرز می رود.

@sociology_of_sport