ذوق مستی.. زهره، سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت/. کس ندارد «ذوق مستی»، میگساران را چه شد؟!

ذوقِ مستی

زُهره، سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت/
کس ندارد "ذوقِ مستی"، میگساران را چه شد؟!


https://www.instagram.com/tv/CPsP85mlBYu/?utm_medium=share_sheet

چندین روز در سفر و جابجایی گذشت ولی همچنان هیچ حوصله، میل و رغبتی برای نوشتن نبود؛ تا اینکه این چند ثانیه🔺 خوشنویسی استاد اسرافیل شیرچی در اینستاگرام (و آن صدایِ پس زمینه از آلبوم "بیداد" و غزل حافظ) انگار قدری حال و هوای این روزهای سنگین را عوض کرد.

این غزلِ حافظ که در پس زمینه ی شکسته نویسیِ هنرمند عزیزمان پخش می شود، شگفت آور است. انبوهِ گلایه های حافظ است که در یک غزل یکجا هویدا شده است. یک تصویرگریِ عجیب و غریب از یک زمانه بد.

در مرور غزل، دقایقی فکر می کنم و گمان می کنم با وجودِ تمام بدی هایی که زمانه حافظ داشته، ولی حافظ (آن افکار، کلام و اوج هنرش) برای نسلهای بعد، "باقی" ماند و به ما رسید و ایران زمین نیز هم.
تلاش می کنم که امیدوار بمانم. به آینده و به آمدنِ نسل های بعد. که هم پاسدار حافظ و غزل و نوا و هنرِ اعصار این سرزمین باشند و هم پاسبان محیط زیستِ خسته و خشکسالی زده ایران زمین.

✔️یکبار این غزل را در بیداد و در دستگاه همایون (گوشه های بیداد، عشاق و شوشتری) بشنویم:
https://www.aparat.com/v/13VKu
(۱۴دقیقه و ۵۷ثانیه)

✔️و یکبار هم مرور این شاهکار حافظ با صدای پرطنین استاد موسوی گرمارودی:
https://www.aparat.com/v/UDxGh
(۱دقیقه و ۳۴ثانیه)

✔️و تحریر این غزل با صدای احمد شاملو:
https://www.aparat.com/v/UDxGh
(۲دقیقه و ۲ثانیه)

▪️نمی دانم احوال ایران زمین چه خواهد شد. و این انبوهِ نگرانیها و سوالاتی که در ذهن داریم سرانجامش چه خواهد گشت؟ به گمانم رمق و حوصله ای برای حرفهای کلیشه ای نوشتن نیست. ولی با تمام توان سعی می کنم امیدوار باشم. به آینده و به نسل های بالغ بعدی.

نَه حافظ را حضورِ درس و خلوت/
نَه دانشمند را علمُ الیقینی

ای روشنی صبح به مشرق برگرد/
ای ظلمت شب، ...

@solseghalam