✍️تن صدا.. تن صدا در محیط هاى کارى و نحوه تکلم، به شکل محسوسی آرام هست

✍️تن صدا.. تن صدا در محیط هاى کارى و نحوه تکلم، به شکل محسوسی آرام هست

✍️تُن صدا

🔷با اينكه آمريكايي ها (با كليشه ذهنى فيلم هاى هاليوود) قوى و قلدر در رفتار (و گفتار) مى نمايند، ولى يكى از چيزهايى كه هنوز برايم عجيب باقى مانده ، موضوعِ تن صدا هست.

تن صدا در محيط هاى كارى و نحوه تكلم، به شكل محسوسي آرام هست.
به شكل كنترل شده اى افراد مراقب هستند كه از حدى بلند تر صحبت نكنند. منظورم جوهره صدا هست كه شديدا كنترل شده است.

🔷 دفاتر مهندسى (حداقل در حدى كه در شيكاگو/نيويورك/سانفرانسيسكو ديده ام) در تنظيم مبلمان و چيدمان دفتر طورى تنظيم مى شوند كه افراد كيوب (Cube) هم نداشته باشند و تقريبا همه بتوانند همديگر را (و صفحه مونيتور همديگر را) ببينند.
در واقع چيدمان دفاتر طورى تنظيم مى شود كه حوزه خصوصى (Privacy) براى كسى باقى نماند. در اصطلاح همه چيز ترانسپرنت باشد. حتى مديران ارشدِ مهندسي هم،
اتاقِ كامل ندارند و عمدتا سه ضلعِ يك اتاق، پيرامون ميزِ كارشان هست ولى ضلع چهارم، يا نيست يا اينكه شيشه است. مثلا در مهندسين مشاور اسكيدمور شيكاگو، نابغه اى همچون مهندس ويليام بيْكر كه (از نوابغ معاصر دنياست و) محاسبات سازه #برج_خليفه دبى (و ده ها آسمانخراش ديگر) را انجام داده،
دفتر كارش، اتاق به مفهوم ذهنى ما ندارد (و در همان اتاق سه وجهى به شرح فوق، كار مى كند).

اوايل گمان مى كردم اين نحوه ى كنترل تُن صدا ، دليلش چيدمان دفتر است. اينكه افراد اتاق ندارند و مراعات آرامش دفتر را بايد كرد. ولى بعدها متوجه شدم كه در اين بحث تفاوت چندانى با ژاپن وجود ندارد.

🔷در ژاپن به بچه ها از كودكى آموزش داده مى شود كه به ملاحظاتِ جامعه احترام بگذارند و اين امر در مدارس ابتدائى گاه ممكن است شكلى از افراط را به خود بگيرد. لذا دور از انتظار نيست وقتى كه ببينيم محصولِ سيستم آموزشي ژاپن، آقا/خانم مهندسى باشد كه بسيار شمرده و آرام ، سخن مى گويد.
اما سيستم آموزش آمريكايي مبتنى بر فردگرايي (ايندويجوآليسم) است؛ فرد، موفقيت فردى و توانِ ذهنى/فيزيكى او، محور است. پس اين ميزان احتياط در نحوه ى صحبت كردن قدرى دور از انتظار است.

🔷با يكى از دوستان در اين باره گفتگو شد. ايشان مى گفت: آيا مى دانى دو بار در بحث كنترل تن صدا در كتاب ما صحبت شده "به تصريح" (حال آنكه براى مثلا حج يا حجاب يكبار آيه هست). دوبار هم درباره صداى بلند صحبت شده. "مِن صوتِك" يا "أصواتَكم" نشان از حساسيت جدى به اين بخش از رفتار فردى هست.
گفتم ما عادت داريم هر آنچه در آمريكا هست را از منظر كاپيتاليسم تحليل كنيم. اينكه چه بخش از اين ماجرا هم مرتبط با حاكميتِ سرمايه هست يا نيست را نمى دانم؟ اما اينقدر مى دانم كه اين موضوع به شدت به چشم مى آيد در محيط هاى كارى.

▪️▪️▪️
*تصوير: ميز كارم و اشراف همسايگان به آن و اشراف به همسايگان. مجال و محلى براى پرداختن به ارزيابى شتابزده نيست اينجا!

@solseghalam

https://goo.gl/PmjYzD