‌✅ قانون بودجۀ ۹۶- رونمایی از دو سنجۀ جدید در حوزۀ آموزش. 🖋 رضا امیدی

‌✅ قانون بودجۀ 96- رونمایی از دو سنجۀ جدید در حوزۀ آموزش
🖋 رضا امیدی

🔸 تا سال پیش، «تعداد دانشجو» سنجۀ اصلی برای برآورد و تخصیص منابع مالی در برنامه‌های مختلف آموزش عالی بود. در قانون بودجۀ 96، سنجۀ «دانشجو در سنوات مجاز تحصیلی» جایگزین سنجۀ پیشین شده است. معنای این سنجه این است که دانشجویانی که سنوات تحصیل آن‌ها در مقاطع مختلف از حد مجاز بیشتر است، عملاً سهمی از منابع عمومی دولت در زمینۀ خدمات آموزشی، کمک آموزشی، خدمات رفاهی دانشجویی ندارند؛ به عبارت دیگر دولت در تأمین مالی دانشگاه‌ها این گروه از دانشجویان را عملاً نادیده می‌گیرد. این سنجه در راستای عملیاتی‌کردن قانون موسوم به «سنوات تحصیلی» است که سال گذشته با اعتراض‌های گسترده‌ای از سوی دانشجویان مواجه شد، اما به نظر می‌رسد صدای این اعتراض‌ها در نظام بودجه‌ریزی شنیده نشده است.

🔸در حوزۀ آموزش عمومی نیز در بسیاری از برنامه‌های اصلی، سنجۀ «دانش‌آموزان در گروه سنی ذی‌ربط» جایگزین سنجۀ «تعداد دانش‌آموزان» شده است. این سنجۀ جدید به بیان ساده بدین معناست که به‌عنوان مثال، بودجه‌ای که دولت به برنامۀ آموزش ابتدایی اختصاص می‌دهد صرفاً براساس تعداد دانش‌آموزانی است که بین 6 تا 11 سال سن دارند و در منابع عمومی دولت برای آموزش دانش‌آموزانی که بیش از 11 سال سن دارند (در نتیجۀ مردودی، بازماندگی موقت از تحصیل، تأخیر در ورود به مدرسه، و ...) و در مقطع ابتدایی هستند، بودجه‌ای پیش‌بینی نشده است. در سایر مقاطع نیز براساس سن، همین رویه وجود دارد.

🔸هر دوی این سنجه‌ها، نشانگر روند کالایی‌شدن هرچه بیشتر آموزش عمومی و عالی است. در ایران که بنا بر سرشماری‌های عمومی بیش از 10 میلیون نفر از جمیعت بیسواد، و بیش از 18 میلیون نفر کم‌سواد هستند، چنین رویه‌هایی بسیار آسیب‌زا خواهد بود. هرچند این موضوع اهمیت دارد که وزارتخانه‌های مربوطه، چه سازوکارها و تدابیر نهادی و مکملی را برای جبران این کسری‌های سرانه پیش‌بینی می‌کنند، اما براساس روندهای پیشین می‌توان انتظار داشت پرداخت از جیب مردم در حوزۀ آموزش بیشتر شود، کیفیت پایان‌نامه‌های دانشجویی نازل‌تر شود، چرخه‌های فساد علمی گسترده‌تر شود، و ...

🌐جامعه‌شناسی علامه
@Atu_Sociology