به نام پدران، به کام پسران. (هفت فقره درباره پدر). ✍محمدمهدی اردبیلی …۱

به نام پدران، به کام پسران
(هفت فقره درباره پدر)
✍محمدمهدی اردبیلی


۱. پدر مثل کوه پشت ما نایستاده است، این سنت است که سفت و سخت پشت پدر ایستاده است. پدر ضعفش را صرفاً با تکیه بر سنت پدرانش پنهان کرده است، پدرانی که خود نیز چنین کرده‌اند.
۲. تاریخ چیزی نیست جز داستان نبرد پسران و پدران: از پسرکشی ایرانی-مسیحی تا پدرکشی یهودی-یونانی.
۳. پدر نام دیگر قدرت است، همراه با تمام تنش‌ها، ضعف‌ها و تناقضاتش. الهیات در مقام فیزیولوژیِ قدرت‌های حاکم بر جهان، در حقیقت، شکلی از پدیدارشناسیِ تاریخیِ کارکردهای پدرانه است.
۴. رابطه با پدر، در مقام نماد قدرت، تنها می‌تواند مهرآکین باشد. تاکید بیش از حد بر عشق به پدر، نخستین گام برای پدرکشی است. راهبان و عرفا نمونه بارز این حقیقت‌اند.
۵. فرهنگ غالب علی‌رغم آموزه اخلاقیِ "احترام به پدر"، برخلاف آنچه ظاهراً به نظر می‌رسد، همواره به دنبال قربانی کردن پدران است. پدرکشی شرطِ هر شکلی از پدر شدن است: هان ای پسر بکوش که روزی پدر شوی.
۶. فارغ از ژست‌ها و شعارها، اگر می‌خواهید احساس حقیقی‌تان را بازشناسید، خوابهایتان را به یاد بیاورید و چشمانِ همه‌جاحاضر پدر را.
۷. پدر از فرط قدرت، در اوج ضعف است؛ حقیقت اگر زن هم باشد، پدرانه است.


@Kajhnegaristan