✍ محمود بابااوغلی. یادداشت زیر را در پاسخ به پست ارسالی دوستی در همین رابطه نوشتم:

✍ محمود بابااوغلی
زن و خودآگاهی جنسیتی


در چند روز گذشته؛ اظهارات خانم سحر قریشی(بازیگر)، در خصوص چگونگی حضور زنان در ورزشگاه ها، در شبکه های مجازی بازتاب گسترده ای داشته است. یادداشت زیر را در پاسخ به پست ارسالی دوستی در همین رابطه نوشتم:
معتقدم اکثریت زنان جامعه ما، به خودآگاهی جنسیتی لازم هنوز دست نیافته اند. احساس فرودستی در ذهنیت زنان جامعه ما به شدّت جا خوش کرده است. لذا با ورود زنان به ورزشگاه ها؛ تغییری در شرایط مربوط به قطب بندی های جنسیتی ایجاد نخواهد شد.زیرا زنان جامعه ما، فاقد ابزارهای کاربردی و پشتوانه فکری متعلق به جامعه مدنی هستند. تبعیض های جنسیتی ناشی از باورهای مذهبی؛ اغلب به شکل داوطلبانه از سوی بخشی از زنان جامعه مورد استقبال قرار می گیرند. با سواد و بی سوادش هم به یک میران تابع الگوهای سنتی حاکم بر جامعه مرد سالارند. هنوز که هنوز است؛ در ادارات و موسسات دولتی و غیر دولتی ما، از نوشتن نام کوچک خانم ها خودداری می شود. و هیچ اراده ای هم از سوی هیچ شخصیت حقیقی و یا حقوقی در جهت تغییر این رویه خودنمایی نمی کند. در خود همین فضای مجازی؛ اغلب خانم ها از گذاشتن تصویر خود در قاب پروفایل خودداری می کنند. حتی اگر استاد دانشگاه، پزشک و یا یک معلم باشند. چرا؟ برای این که از دو طرف(خانواده و جامعه) تحت فشار روانی قرار دارند. و از آنجایی که توانایی تقابل با رفتارهای ایذائی از سوی جامعه و قدرت اقناع اعضای خانواده را در خود نمی بینند؛ به راحتی تن به تسلیم می دهند. مادامی که ذهنیت زنان جامعه ما به عنوان جنس دوم، دچار تغییر و دگرگونی نشود؛ هر گونه فرصت های اجتماعی برابر با مردان نیز که توسط نهادهای مدافع حقوق بشر برای آنها به ارمغان آورده شود؛ توسط باورهای تقدیرگرایانه پس زده خواهند شد.ما در یک طرف مردها را داریم که به اعمال سلطه و تحکیم مبانی تبعیض اصرار می ورزند. و در طرف دیگر؛ با هیچ گونه مقاومت استخوانداری از سوی زنان در قالب رفتارهای تشکیلاتی مواجه نمی شویم. با تداوم این وضعیت؛ آیا به غیر از تعداد معدودی از فعالان اجتماعی زن که حود را سپر بلای دیگران کرده اند، در قاطبه زنان جامعه ما احساس تبعیض نسبت به حقوق انسانی برابر با مردان؛ بیدار خواهد شد؟چند درصد از زنان جامعه ما در خصوص نابرابری حقوق انسانی خود با مردان؛ همچون: دیه، ارث، مساله شهادت، حق قضاوت، حضانت فرزند، تمکین در امور زناشویی و مسایلی از این دست؛ به حدی از باور اعتراضی دست یافته اند؟در خیلی از خانواده ها؛ موقع تصمیم برای تقسیم مال و اموال میان فرزندان، این خود مادران هستند که با تقسیم مساوی آن بین دختر و پسر مخالفت می کنند. زیرا نگاه خود خانم ها به نقش اجتماعی زنان، هنوز در دوران شبانی سیر می کند. و چنین می اندیشند که مرد باید نان بیاورد و زن نیز بچه بیاورد! و زن هیچ گونه وظیفه ای در قبال تامین هزینه های زندگی ندارد. و این مساله؛ محصول همان نگرش سنتی در خصوص تقسیم کار جنسیتی ست.


@Kajhnegaristan