باری از جمع این مفاهیم می‌توان نتیجه گیری کرد که دین آنگاه که متصدی ساختن دنیا می‌شود و قدرت اجرایی و سیاسی را قبضه می‌کند به امری

باری از جمع این مفاهیم می توان نتیجه گیری کرد که دین آنگاه که متصدی ساختن دنیا می شود و قدرت اجرایی و سیاسی را قبضه می کند به امری ذاتا متناقض تبدیل می شود. چون قدرتی است معطوف به آخرت و زمینه ساز بازگشت به گذشته که وظیفه ساختن آینده زمینی را برعهده گرفته است! نمی توان همزمان هم به جلو راند هم به عقب.

اما دین هر گاه به عنوان امری شخصی، به پشتوانه روحی و معنوی انسان هایی تبدیل می شود که می خواهند زندگی خود را سامان بخشند و بهشتی زمینی بسازند؛ امید بخش است و با بهشت موعد خود برای نیکوکاران می تواتد متضمن نتیجه بخشی به کوشش های آنان باشد.


@Kajhnegaristan