نوشتههایی از همه جا درباره اقتصاد و اجتماع با تاکید بر رابطه قدرت و ثروت مسیر ارتباطی: @jafkheir
«اوضاع خراب اقتصادی ناشی از نهادهای ناقص و ناکارا است».. این خودرو باید چه ویژگیهایی داشته باشد؟
«اوضاع خراب اقتصادی ناشی از نهادهای ناقص و ناکارا است»
فرض کنیم بخواهیم خودرویی طراحی کنیم که رانندگان آن انسانهایی به کمالرسیده باشند که هرگز مستی نمیکنند، هرگز سربه هوا نبوده و لایی نمیکشند، همچنین در جادههایی بی پیچ و خم که بهترین آسفالتها را دارند و آب و هوایی که هرگز خراب و بد نمیشود رانندگی میکنند.
این خودرو باید چه ویژگیهایی داشته باشد؟
چنبن خودرویی به احتمال زیاد نیازی به کیسه هوا نخواهد داشت. استفاده از ترمزهای ضد قفل یا ایبیاس برای چنین خودرویی کار غیرضروری و هزینه نالازمی است چون هرگز استفاده نخواهند شد و سایر ابزارهای ایمنی مثل گذاشتن علایم هشداردهنده کنار جاده یا سرعتگیرها و ....
اما ما در دنیایی زندگی میکنیم با همه جور راننده از هر قماش و فرقه. پس عقل سلیم حکم میکند چنین خودروهایی طراحی و تولید نکنیم و همه نوع تجهیزات و امکانات ایمنی در خودرو قرار دهیم.
در عرصه سیاست هم هنگام طراحی نهادهای حکمرانی باید این نکته بسیار مهم را در ذهن داشته باشیم که ما با انسانهایی سروکار داریم که نقاط ضعف و خواستهها و انگیزههای یک بشر معمولی را دارند و اصلا نمیتوان فرض و مبنا را بر این گذاشت که دیو چو بیرون رود فرشته درآید.
نویسندگان قانون اساسی به این مسئله توجه کافی نداشتند و در صحنه عمل هم ابزارهای ایمنیبخش باقیمانده با تفسیرهای گوناگون صاحبان قدرت هر روز کمتر و بیخاصیتتر شد.
نهاد پارلمان یکی از ابزارهای نظارتی و ترمزهایی است که به نمایندگی از مردم عادی کوچه و بازار میتواند و باید جلوی زیادهرویها و گردنکشیهای سایر قوا و نیروهای کشور و افراد قدرتیافته بایستد و فعالیتهای اقتصادی را قاعدهمند کند. این نهاد طی سه دوره هفتم تا نهم از یک مجلس واقعی و زنده و پویا فاصله زیادی گرفت. علی مطهری ازجمله نمایندگان مجلس است که به این مسئله واقف است و نسبت به کمرنگ شدن کارکرد واقعی این نهاد و حذف تدریجی ابزارهای ایمنی و سرعتگیرهای نظام به دست قدرتمندان حاکم هشدار میدهد.
در نقطه مقابل او، حداد عادل قرار دارد که مجلس هفتم به ریاست وی یکی از بدترین عملکردهای اقتصادی را داشت مجلسی منفعل در برابر احمدینژاد که حداد عادل به آن افتخار میکرد و نامش را گذاشته بود همکاری با دولت.
بخشی از سخنان وی را بخوانیم که میگوید اگر لازم باشد ۱۰۰ جای دیگر هم کار میکنم: «من ۱۰۰ جای دیگر هم که باشد و توان داشتهباشم کار میکنم و به جمهوری اسلامی ایران کمک میکنم.»
اما همانطور که حضرت ایشان شنیدهاند یک «ده آباد به از صد شهر خراب.» کاش ایشان به این جمله اقتدا میکردند و به جای اشتیاق به 100 جای دیگر کار کردن، یک کار را میکردند آنهم درست.
http://www.donya-e-eqtesad.com/online/1017322/
بخش بسیار تعجبآور صحبتهای وی دفاع از اقدامات اقتصادی مجلس هفتم است که ریاستش را برعهده داشت. او همچنان از اقدامات خود در حوزهای دفاع میکند که هیچ تخصصی در آن ندارد و اشتباه بودن آنها چه آن زمان و چه الان بر اهل فن کاملا روشن بوده است.
«حداد عادل در تشریح برنامههای اقتصادی مجالس هفتم، هشتم و نهم تصریح کرد: هم مجلس نهم و هم مجلس هشتم به مشکلات اقتصادی توجه داشتند. در مجلس نهم طرحها و لوایح بسیاری تصویبشده که در راستای حل مشکلات اقتصادی است. مجلس هفتم هم برنامههای متعددی در این باره داشت که مهمترین آنها طرح تثبیت قیمتها است که گاهی به آن انتقاداتی میشود و میگویند به اقتصاد ضربه زده است.
این فعال سیاسی اصولگرا در دفاع از طرح تثبیت قیمتها خاطرنشان کرد: در آن زمان با آغاز سال جدید قیمت بنزین افزایش مییافت که این مسئله تورم بیجایی را ایجاد میکرد. دولت هم با افزایش قیمت بنزین بهرهمند نمیشد و حتی مجبور بود تا مبالغ بیشتری را در عوض آن مسئله پرداخت کند و مردم هم متضرر میشدند، وقتی ما دیدیم که دولت برنامهای برای جلوگیری از افزایش قیمتها ندارد، طرحی دادیم که براساس آن از افزایش قیمتها جلوگیری میشد و در آن بازه از دولت خواستیم تا برنامهای به ما بدهد.
حداد عادل در تشریح دیگر برنامههای اقتصادی مجلس هفتم ابراز داشت: یا طرح سهمیهبندی بنزین را هم ارائه کردیم که اگر اجرا میشد گرفتار آلودگی هوا و واردات بنزین نبودیم. این طرح نه در دولت قبل قدر دانسته شد و نه در دولت فعلی و من میتوانم آن را از اقدامات شجاعانه مجلس هفتم نام ببرم. همچنین مجلس هفتم دست به افزایش صددرصدی حقوق بازنشستگان و دوبرابر شدن مستمریبگیران زد.»
https://telegram.me/jafar_kheirkhahan