فرهاد قنبری:

فرهاد قنبری:
پس از شکست هیتلر و فروپاشی فاشیسم در آلمان، برخی از سران برکنار شده دولت نازی، از اردوگاه های آدم کشی از قبیل آشوویتس بازدید می کردند. تعدادی از این افراد پس از بازدید به نشانه سرخوردگی و با اعلام، اینکه از عمق جنایات هیتلر، فاشیست ها و همکارانشان خبر نداشتند دست به خودکشی زدند.

این خودکشی را باید خودکشی وقیحانه نامید، چرا که در اصل همه سران وقت آلمان به خوبی از جنایت هایشان آگاه بودند و این ندامت و خودکشی صرفا از روی ریاکاری و تطهیر چهره خود برای تاریخ صورت می گرفت.

در ایران امروز نیز واکنش های برخی مسئولان سابق در مواجه با فقر، زندانیان سیاسی، فساد و امثالهم، واکنشی از جنس همان خودکشی هاست.
مسئولان شهرداری، ریاست جمهوری و دیگر مقامات دولتی سابق، با فریادا وااسفاها و دلسوزی برای مردم و دفاع از عدالت و آزادی، در حال تقبیح و محکوم کردن دیگران هستند، به گونه ای که انگار جامعه در زمان مدیریت آنها برای همه بهشت موعود بوده و حالا پس از کنار رفتن آنها خراشی بر چهره این مدینه فاضله افتاده است.
انگار نه انگار در دوران زمامداریشان، چندین هزار کارتن خواب و کودکان کار در سطح شهرهای مختلف پخش شد، انگار نه انگار در همان سالها گدایی زنان و کودکان به امر عادی بدل شد، انگار نه انگار صدها دانشجو به خاطر انتقاد از رفتارهای آنها راهی زندان و محروم از ادامه تحصیل شدند، انگار نه انگار عده ای به علت وارونه نگه داشتن عکس ایشان ماهها در زندان به سر برد، انگار نه انگار در طول مدیریت شان با سیاست های نادرست چه تحریم هایی را به ملت تحمیل کردند، انگار نه انگار صف کیلومتری برای خرید برنج هندی، سکه و دلار تشکیل دادند، انگار نه انگار.....

واکنش این روزهای برخی مسئولان سابق، شبیه خودکشی سران شکست خورده فاشیست است. خودکشی که با هدف فرار به جلو و تبرئه خود در پیشگاه تاریخ صورت می گرفت.
@kharmagaas