سوداگران انسان (بخش دوم).. شایان طالع ماسوله

سوداگران انسان (بخش دوم)

شایان طالع ماسوله

قربانیان این جراحات فورد را به دادگاه کشاندند، و در جریان محاکمه معلوم شد شرکت از این نقیصه آگاه بوده و برای رفع آن تنها می بایست قطعه محافظ با قیمتی اندک را بر خودرو تعبیه کند. اما مسئولان شرکت به این نتیجه رسیده بودند (بر اساس منطق برآورد هزینه - فایده) که اگر به جای تعبیه این قطعه بر روی این تعداد خودرو به کشته شدگان و مجروحان حادثه غرامت بپردازند، بسیار در هزینه ها صرفه جویی کرده و برایشان سود بیشتری دارد. ( ۴۸ میلیون دلار در برابر ۱۳۷ میلیون دلار)
عملی ترسناک از سیستمی محاسبه گر که حتی جان آدمی را ارزش گذاری می کند !
اما آیا همه امور را می شود با این مشی و روش اخلاقی توضیح داد و تبیین کرد ؟
عدالت و شقوق آن ، وفای به عهد، راستگویی، جان و منافع آدمی که در اقلیت است، که به گفته کانت در 《اساس مابعدالطبیعه اخلاق》: به گونه ای عمل کنید که همیشه انسانیت را، خواه در شخص خودتان و خواه در اشخاص دیگر، یک هدف تلقی کنید، نه صرفا یک وسیله.
آیا این موارد را می شود با این سنخ اخلاقیات توضیح داد ؟!
آیا همه ارزش ها و ملاحظات اخلاقی قابل اندازه گیری و تبدیل شدن به ارزش پولی هستند ؟!
و یا فایده گرایی به یک میزان به حقوق فردی اقلیت ها احترام می گذارد ؟!
در لیبرال دموکراسی های غربی و مهد نئولیبرالیسم که این دولت حداقل در برنامه ، خط و مشی و روش آنان را نعل به نعل اجرا می کند به علت بستر و کانتکس مناسب و همینطور وجود سازمان های مردم نهاد، تشکل ها، NGO ها و غیرو آسیب های سیاست های نئولیبرالی برای اقشار ضعیف و مردم تا حدودی تعدیل می شود. اما متاسفانه در کشور ما نه آن بستر و زمینه وجود دارد و نه آن نهاد ها، حتی نمی توان گفت به طور قطع و یقین سیاست های اقتصادی مملکت بر اساس تئوری نئولیبرالیسم طرح ریزی شده و اداره و هدایت می شود. در کشور ما وضعیت نابسامان، مشوش، نظام اداری الکن، ناکارآمد، رانتی و غیر شفاف حاکم است. نظام اقتصادی مملکت نه بر اساس سیاست های چپ و سوسیال اداره می شوند و نه بر اساس سیاست های راست و لیبرال، در واقع ملغمه ای از هردوست، نه این است و نه آن، هم این است و هم آن !
سیاست های اقتصادی بیشتر شبیه نشانه هایی بی محتوا و غیر مرتبط گاها بر اساس سلیقه مدیران و جو حاکم و یا ذائقه مردم و صرفا برای نمایش و بدون کارائی لازم اجرائی می شوند.
در هر صورت بر اساس افرادی که سر پست ها قرار دارند وجهی از این دو دست بالا را می گیرد، و در حال حاضر هم سیاست های نئولیبرال به همان ترتیبی که بیان شد دست بالا را دارد. (۵)

نگاه نتیجه گرا - سودگرایانه بر محور سیاست ها و خط مشی این دولت است. نگاهی که اینک از زبان وزیر بهداشت به گوش می رسد.
منطق فایده گرایی که بر اساس برآورد هزینه و فایده مطرح می شود و معمولا هزینه و فایده طرح های گوناگون بر اساس ارزش گذاری مالی تبیین می شوند. (۶)
آیا این طرح ها سود دارد ؟! از هزینه های انجام گرفته نتیجه حاصله چه اندازه است ؟! آیا هزینه کردن ارزش دارد ؟! آیا به جای این هزینه می شود هزینه دیگری کرد که نتیجه بیشتری (بر اساس منطق محاسبه گرایانه) داشته باشد ؟ و غیرو

@philosophia