📢نویسنده رمان و نقد خشونت در مبارزه سیاسی. افشارنیک: چرا باید نویسنده بی‌طرف باشد؟

📢نویسنده رمان و نقد خشونت در مبارزه سیاسی
@matikandastan

مهدی افشارنیک: چرا باید نویسنده بی‌طرف باشد؟ مگر پای مطلبش نمی‌نشینیم تا نگاه او را به جهان و رویدادها ببینیم؟ نویسنده که گزارشگر نیست بخواهد هر اتفاق را بی‌قضاوت روایت کند تا مردم خود تصمیم بگیرند. نویسنده بعد از همه اتفاق‌ها می‌آید؛ می‌آید تا تصویر خود را از اتفاق‌ها بیان کند یا اصلا دست به جعل اتفاق بزند، هر طور که می‌خواهد حرف بزند. اصلا دروغ بگوید. کار نوشتن یعنی به تأخیر انداختن سختی امر واقع. تمام لذت نوشتن و لذت خواندن در همین تعلیق واقعیت است. در مورد «گود» هم من همین رویه را دارم. قطعا جاهایی از داستان، من ضدشخصیت‌ها هستم؛ مثلا ضد تقی شهرام. ضد پرویز ثابتی. این مشخص است، اما منظور شما را از ایدئولوژی‌زدگی در «گود» درک نمی‌کنم. من یک خط و جریان سیاسی را نقد نکردم. شاید این در ظاهر به نظر بیاید، اما مسأله مهم‌تر ترویج یک خشونت خطرناک در مبارزات سیاسی بود که اعتماد و سازمان اجتماعی مبارزات را به هم ریخت. خشونتی که مشخصا در ‌سال ٥٤ اوج گرفت و به برادرکشی و رفیق‌کشی کشیده شد. این خشونت وحشی تمام ١٠سال آینده یا شاید ٢٠سال آینده کشور را تحت‌تأثیر خود قرار داد. نقد آنچه در ‌سال٥٤ رخ داد الزاما ایدئولوژی‌زدگی نیست. (منبع: روزنامه شهروند)
@matikandastan