روایتهایی از اینجا و آنجای دنیا
فاجعه شاتل فضایی کلمبیا. -----------
فاجعه شاتل فضایی کلمبیا
-----------
بخش اول
شاتل فضایی کلمبیا اولین فضاپیمایی بود که در سال 1981 وارد جو زمین شد. این شاتل 27 عملیات مهم رو برای ناسا انجام داد تا اینکه سال 2003، برای 28مین عملیات زمین رو ترک کرد. اما از همون شروع لانچ، یک اتفاق غیر منتظره رخ داد.
تو این زمان ناسا مشغول ساخت ایستگاه فضایی بود و این شاتل در شانزدهم ژانویه سال 2003 با هفت نفر سرنشین از زمین خارج شد. در ثانیه‌ی 82م لانچ شاتل، یک تیکه از فضاپیما جدا شد و با بال چپ شاتل برخورد کرد. بال چپ سوراخ شد. اما فضاپیما با موفقیت از مدار زمین خارج شد.
روز اول فوریه همون سال این شاتل در سلامت کامل به ایستگاه فضایی متصل شد. عوامل ناسا در زمین شروع کردن به تحقیق درباره اون حادثه و اینکه چرا اینطوری شد. چرا اون تیکه کنده شد و چه عواقبی ممکن بود برای شاتل داشته باشه.
مدیران ناسا و مسئولان عملیات از همون لحظات ابتدایی میدونستن که برگشت این شاتل به زمین تقریبا غیر ممکنه. بخاطر سوراخ ایجاد شد در بال چپ فضاپیما، هنگام بازگشت به زمین خطر انفجارش تقریبا صد در صد بود. اما تصمیم گرفتن به فضانوردا چیزی نگن.
بحث پیچیده‌ای در ناسا و همینطور سازمان هوا و فضای آمریکا در گرفت که آیا این موضوع باید به اطلاع فضانوردا رسیده بشه یا نه. تحقیقات نشون میداد که بازگشت غیر ممکنه، در حالی که خود فضانوردا از بزرگی این خسارت خبر نداشتن، ناسا بالاخره تصمیم گرفت چیزی نگه و خیلی طبیعی فرایند رو پیش ببرن
یکی از مدیران سابق ناسا، به اسم وین هیل، بعدها گفت که ما کاری از دستمون بر نمیومد برای ترمیم سیستم محافظت از گرمای فضاپیما. تصمیم گرفتیم که بهشون نگیم و به گمانم خود فضانوردا هم اینطوری راحت‌تر بودن.
هیل در ادامه میگه: به نظر شما این بهتر نیست که اونا با حس موفقیت در عملیات به سمت زمین برگردن و در کثری از ثانیه بدون اینکه از چیزی مطلع باشن، بمیرن؟ گفتن اینکه فضاپیما دیگه نمی‌تونه به زمین برگرده چه دردی رو دوا میکرد؟
فضانوردا در این حین مشغول انجام عملیات خودشون بودن و خبر نداشتن که تنها در فضا موندگار شدن و امیدی به بازگشتشون نیست. این هفت نفر پس از انجام موفقیت آمیز عملیاتشون، شروع به بازگشت به زمین کردن.
شاتل کلمبیا هنگام بازگشت به مدار زمین، با دقت با ناسا در حال مکاتبه بود. کارمندان ناسا سعی میکردن احساساتشون رو در ارتباط با اونا مخفی کنن. میدونستن هنگام ورود به جو زمین منفجر میشه ولی تصمیم جمعی بر این بود که چیزی بهشون نگن تا در نهایت آرامش در جو زمین از بین برن.
وقتی شاتل رسید بالای دالاس، تگزاس، سرعتی تقریبا هشت برابر سرعت صوت داشت. بال چپ بخاطر سوراخ بودن، تقریبا از بین رفت. در همین حین هم ناسا مدام طبق پروتوکل اونا رو هدایت میکرد تا اینکه صدا قطع شد. تقریبا آخرین لحظات زندگی این هفت نفر بدین شکل سپری شد.
------
@friedrish