حسین جاویددانشجوی دکتریمدیر نشر مشاوره و همکاری در زمینهی همهی مراحل تولید کتاب: ۰۹۱۲۲۴۷۲۸۳۸ صرفاً پیام ضروری و کاری:
از سؤالات و مشکلات ویراستارها این است که اعداد را وقتی به حروف می‌نویسند یک واحد در نظر بگیرند یا چند واحد (هرچند، درواقع به لحاظ
از سؤالات و مشکلات ویراستارها این است که اعداد را وقتی به حروف می‌نویسند یک واحد در نظر بگیرند یا چند واحد (هرچند، درواقع به لحاظ معنایی یک واحد است). مثلاً، شک دارند بنویسند «بیست‌ویک» (بدون فاصله بین اجزا) یا بنویسند «بیست و یک» (با یک فاصله‌ی کامل بین اجزا).
توصیه‌ی من همیشه این بوده که در این‌گونه موارد بین اجزا فاصله گذاشته شود. به دو دلیل: اول اینکه در سابقه‌ی خط‌های مرتبط با زبان فارسی همواره اجزای اعداد با فاصله نوشته می‌شده است و طبعاً خوانندگان هم مشکلی با آن نداشته‌اند. دودیگر اینکه وقتی عدد بزرگ باشد و از اجزای پرشماری تشکیل شده باشد، خواه‌ناخواه، مجبور خواهیم بود اجزای آن را جدا کنیم، وگرنه در متن چاپی به‌شکل عجیب‌وغریبی درمی‌آید.
مثال زیر را ــ از کتاب احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم ــ ببینید و به نحوه‌ی نوشته شدن عدد [۱۱۶۶۸۷۷] دقت کنید:
«خراج بخارا یک میلیون و یکصد و شصت و شش هزار و هشتصد و نود و هفت درم غطریفی است.»
حال اگر همین عدد را یک واحد در نظر بگیریم، مجبوریم آن را چنین بنویسیم:
«خراج بخارا یک‌میلیون‌ویکصدوشصت‌وشش‌هزاروهشتصدونودوهفت درم غطریفی است.»
اگر هم بخواهیم اعداد با اجزای کمتر را شامل قاعده‌ای جز قاعده‌ی اعداد با اجزای پرشمار بدانیم، به دام دوگانگی می‌افتیم که از آفات آموزش خط و زبان و نیز از دردسرهای نوشتن و ویراستن است.
حسین جاوید
@Virastaar