🔴پوپولیسم چیست؟

🔴پوپولیسم چیست؟

اغلب فرهنگ واژه هاي فارسي، پوپوليسم را «مردم باوري» معني کرده اند که در نگاه نخست به نظر مي رسد حاوي معنايي مثبت، مثل مردمسالاري است اما پوپوليسم واجد معنايي منفي است. مفهوم پوپوليسم در علوم اجتماعي در اواخر قرن نوزدهم رايج شد و جنبشي را توصيف مي کرد که توسط دهقانان در آمريکا عليه سرمايه داران بزرگ در نيويورک به راه افتاده بود و از آن پس به آن دسته از سياستمداراني اطلاق مي شود که در يک کلام ضدمدرن، نامعقول و پس رونده اند. پوپوليست نوعي از سياست ورزي است که با توسل به نارضايتي ها، حق طلبي ها، ترس ها و مشکلات جاري جامعه، مردم را براي پيشبرد اهداف شخصي خويش مورد استفاده قرار مي دهد. اين نوع از سياست به جاي آنکه عقلاني بوده و راه حل هاي طولاني و منطقي براي حل مسايل موجود عرضه کند، مدعي ارايه راه حل هاي ساده و سريع است. وعده هايي مي دهد که نه قصد و نه توان برآوردن آنها را دارد. پوپوليست به دنبال جست وجوي ريشه نابساماني ها نيست، براي مشکلات پيچيده راه حل هاي ساده اي عرضه مي کند و از چيزهايي حرف مي زند که قابل اثبات نيستند. تمام تلاش او القاي حسي خوشايند به اقشار پايين جامعه است و از اين رو توجهي به افراد متخصص ندارد.
پوپوليست سياستمداري است که با شعارهاي همه پسند، با ساده سازي، کلي گويي و برانگيختن احساسات مردم سعي در جلب آراي آنها داشته و با سوارشدن بر موج نارضايتي ها قصد به چنگ آوردن قدرت هر چه بيشتر دارد. او غريزه و احساسات مردم، مثل حسادت و تنفر را مخاطب قرار مي دهد، نياز به امنيت در جامعه را دستاويز خود قرار مي دهد، دايم در پشتيباني از مردم ندار و فقير داد سخن مي دهد و خود را مخالف صريح ثروتمندان مي نماياند. دشمني نامريي اختراع مي کند و او را علت تمام ناروايي ها مي خواند. او تنها شعار مي دهد.
روي سخن پوپوليست معمولاآن دسته از اقشار و گروه هاي اجتماعي است که خودشان را در نظم موجود اجتماعي، اقتصادي و سياسي متضرر مي بينند. در يک کلام پوپوليست نيرويش را از سرخوردگي آن توده هايي از اجتماع مي گيرد که کمبودها را با پوست و گوشت و استخوانش احساس مي کنند، اما به دليل کم يا بي سوادي گول پوپوليست ها را مي خورند و بر اين گمان که نجات دهنده را يافته اند. هم از اين روي است که پوپوليست ميانه اي با روشنفکران، متخصصان و در يک کلام با نخبگان جامعه ندارد.


@Kajhnegaristan