یکی از منحوس‌ترین وجوه زندگی امروزی ما ساختن روایت‌های پیش پا افتاده از مهمترین اتفاقات زندگی و تهی ساختن این اتفاقات از معنا و مب

یکی از منحوس ترین وجوه زندگی امروزی ما ساختن روایت های پیش پا افتاده از مهمترین اتفاقات زندگی و تهی ساختن این اتفاقات از معنا و مبتذل ساختن این پدیده ها و مسائل انسانی است. سعی می کنیم با مبتذل کردن مسائل از آن ها گذر سریع کنیم و آن ها را نبینیم و نادیده بینگاریم، آنگونه که گویی اصولا هیچ اتفاقی نیفتاده است. برخورد حاکمیت با اعتراض های سیاسی اخیر از این گونه است. جنبش مردمی را تقلیل داده اند به «جنبش معتادان»، معتادانی که احتمالا با وعده دریافت «جنس» خوب از سوی بیگانگان به خیابان آمده اند و موقع دستگیری از فرط ناتوانی در تحمل درد اعتیاد دست به خودکشی زده اند. شاید این گونه نگاه کردن به جان آدمیان و ارزش آن ها دو روز و فقط دو روز ما را از واقعیت های دردآور دور کند، اما توهم حل شدن مسائل با چنین برخوردهایی دیر یا زود ما را به ورطه نابودی های بزرگتر می کشاند. کاش کسی در این جامعه می دانست به جای تحقیر کردن و نادیده انگاشتن انسان ها و بی توجهی به درد و رنج مردان و زنان این جامعه و مادران و پدران ساده دل این سرزمین، باید به آن ها عشق ورزید و آنان را دوست داشت.

✍مصطفی مهرآئین

@Kajhnegaristan